Verhaaltjes

Geplaatst op

Een kriebelbeestenverhaal…

Wind, kou, sneeuw of regen… niets houdt Sverre tegen om in de tuin te ravotten. En nu is het lente. Volgens Sverre de leukste tijd van het jaar.

Foto Tommy Bogaert

Sverre heeft zijn eigen tuintje. Een deel is bloementuin en een deel moestuin. In de bloementuin staat ook een bijenhotel waar binnenkort de knuffelbijtjes weer op bezoek zullen komen. Om in de moestuin te werken is het nog te vroeg want soms vriest het nog ’s nachts. Maar in zijn bloementuintje is al wat te beleven. De eerste jonge plantjes steken hun kopje op. Elke dag gaat Sverre kijken wat er groeit en bloeit. Vandaag is het een zonnige dag en… er is bezoek. “He, zijn jullie er ook weer,” lacht Sverre als hij de bijtjes in en uit het bijenhotel ziet vliegen. Het is daar een drukte van jewelste. Allemaal bezige bijtjes …

Lees verder “Een kriebelbeestenverhaal…”
Geplaatst op

Lang zullen ze leven!

Het is tijd voor een verhaaltje uit het grote babbelboek. Ga even zitten en zeg de toverspreuk dan komt het verhaaltje, het wordt heel leuk.

‘In het grote babbelboek

zijn de letters en de kleuren zoek.

Open, toe en schudden maar…

Het verhaal is klaar, echt waar!’

Foto Tessa Praet

Dit zijn Noélie en Alizée. Twee lieve zusjes die een tijdje geleden allebei jarig waren. Noélie is 6 jaar geworden en Alizée werd 4 jaar. Samen hebben ze heel veel plezier. Gekke bekken trekken, dansen en zingen, Noélie kan het als de beste. Haar zusje Alizée houdt heel veel van knuffelen. Met haar lieve woordjes tovert ze een lach op elk gezicht. Enkele dagen na hun verjaardag vierden ze feest met hun vriendjes op de kinderboerderij Zoobiedoe.

Lees verder “Lang zullen ze leven!”
Geplaatst op

Wiebeltandjes

Het heeft al een paar dagen heel hard geregend. In het bos waar de oude Babbelboom staat liggen veel plassen en de paadjes zijn modderig. Maar dat houdt Linde niet tegen om een wandeling te maken en een bezoekje te brengen aan de oude Babbelboom. Met haar groene laarzen en haar lange regenjas aan stapt ze door de grootste plassen. En ze zingt er een liedje bij.

Lees verder “Wiebeltandjes”
Geplaatst op

Ik mag mee… naar Samrée!

Foto Katrien Timmermans

Woef woef! Dag allemaal! Hier ben ik weer met een nieuw verhaal…

Op een avond lag ik te rusten op mijn kussen voor de houtkachel. Lekker warm en lekker zacht. Mijn favoriete plaatsje. Van daaruit kan ik alles goed horen en alles goed zien. En op die avond hoorde ik mijn baasjes praten. “Wanneer vertrekken we naar Samrée?” vroeg Kaat aan papa Ronny. “Morgenvroeg vertrekken we tot zondagavond,” antwoordde papa. “Joepie! En mag Sehla ook mee?” vroeg Kaat. “Natuurlijk mag ze mee. Het wordt haar eerste uitstap naar de Ardennen,” lachte papa. Kaat kwam bij mij op het kussen zitten. “Heb je het gehoord Selah? Morgen rijden we naar de Ardennen en jij mag mee! Daar kan je crossen in de bossen en met stokken spelen,” vertelde ze blij. Ik begreep er niet veel van. Crossen, bossen, Ardennen? Nog nooit van gehoord. Maar ze zei ‘rijden’, dan gaan we met de auto… “Woef, woef!” blafte ik blij. Dan gaat het weer kriebelen in mijn buikje.

En ja hoor, de volgende morgen vertrokken we met auto. Maar waar reden we naartoe? Geen idee.

Lees verder “Ik mag mee… naar Samrée!”
Geplaatst op

Is het al lente?

Foto Bernine Deramoudt

Het is nog altijd winter maar als je naar buiten kijkt, lijkt het al lente. Tijdens een wandeling zie ik sneeuwklokjes en krokusjes staan. De eerste bloemen die je ziet op het einde van de winter. Maar tussen het hoge gras steken er ook al madeliefjes hun kopje op. Die kleine bloemetjes denken ook al dat het lente is.

Lees verder “Is het al lente?”
Geplaatst op

Lekker warm…

Het is tijd voor een verhaaltje uit het grote babbelboek. Ga even zitten en zeg de toverspreuk dan komt het verhaaltje, het wordt heel leuk.

‘In het grote babbelboek

zijn de letters en de kleuren zoek.

Open, toe en schudden maar…

Het verhaal is klaar, echt waar!’

Foto Pixabay

Dit is Witje het kleinste kuikentje van mama kip en papa haan. Mama kip heeft wel 6 eitjes uitgebroed. Uit de eerste 5 kwamen allemaal gele kuikentjes. Op het laatste ei heeft mama kip heel lang moeten broeden. En toen het ei eindelijk brak, kwam het laatste kuikentje eruit. En dat was een wit kuikentje. Iedereen noemt hem dan Witje. Witje is het kleinste van alle kuikentjes. Als zijn zusjes en broertjes rondlopen in het kippenhok blijf hij liever dicht bij mama. Daar is het lekker warm…

Lees verder “Lekker warm…”
Geplaatst op

De boefjes

Lees eerst de andere verhaaltjes van Vico vos

Blij weerzien met Vico vos!

Het kleine grappige vosje is al een knappe jonge vos geworden. En… grote broer!

Foto Marleen van Eijk

Enkele weken geleden werd Vico grote broer. Mama vos kreeg twee babyvosjes. Vico heeft de kleintjes nog niet gezien. Vandaag mogen ze al eens heel even naar buiten en Vico ziet ze voor de eerste keer.” Kijk Vico, ”hier zijn de kleine boefjes,” lacht mama vos. “Boefjes, het zijn toch vosjes!” zegt Vico verwonderd. “Tuurlijk wel, maar het zijn grote deugnieten. Echte kleine boefjes,” zegt mama. Maar Vico mag niet nog met hen spelen, ze zijn nog veel te klein. En dat vindt hij heel jammer. “Nog een beetje wachten tot ze groter en sterker zijn,” heeft mama gezegd.

Lees verder “De boefjes”
Geplaatst op

En alles staat stil…

Foto Mathilde Verhoef

Een zonnige winterse dag in het bos waar de babbelboom staat… Er zijn heel wat wandelaars in het bos die genieten van de zon en de prachtige natuur. Het is alweer een hele tijd geleden dat er nog eens iemand op bezoek kwam bij de babbelboom. Hij is een beetje eenzaam, daar aan de rand van het grote bos. De babbelboom wacht ongeduldig om nog eens een verhaal te kunnen vertellen. Er staat hem een leuke verrassing te wachten…

Lees verder “En alles staat stil…”
Geplaatst op

Het is geen droom…

Sverre luistert heel graag naar verhalen. Elke avond voor het slapengaan lezen mama of papa een verhaal voor uit één van Sverre’s boeken. Hij houdt van spannende en griezelige verhalen. Sverre gaat vaak naar de bib om boeken uit te lenen. “Daar heb ik veel keuze en de boeken mag ik gratis uitlenen,” zegt Sverre als hij weer eens thuiskomt met een nieuwe lading boeken. “Onze boekenwurm is daar,” lacht mama dan. Enkele weken geleden was hij jarig. Hij werd acht jaar. Op die dag besloot Sverre dat hij te oud geworden is om naar verhaaltjes te luisteren. Hij zal ze zelf wel lezen voor het slapengaan. Gisteren heeft papa voor de laatste keer verteld…

Lees verder “Het is geen droom…”
Ondersteund door WordPress