Barend en co

Illustratie Fran Cole

Bartholomeus en zijn vrienden zitten samen in de stal van Pedro de pony. Ze schuilen voor de regen die al enkele dagen aanhoudt.  “Zo jammer dat de zomer weer voorbij is,” zucht Kobe de kikker. “En de dagen worden zo kort. ‘s Morgens is het zo laat licht en ’s avonds zo vroeg donker,” zeurt Pedro. “Da’s niet zo erg,” zegt Pol de mol terwijl hij zijn brilletje wat beter op zijn neusje zet. “Kom kom vrienden, niet zo triestig hé. Het is hier toch gezellig zo met z’n allen in de stal van Pedro.” “Ja dat wel maar in de zon rondlopen in de weide is veel leuker,” zucht Pedro. “Geduld, geduld, na regen komt altijd zonneschijn,” lacht Bartholomeus.

Lees verder “Barend en co”

Als we maar plezier hebben…

lees eerst zoemend bezoek

Het is nog vroeg in de morgen. De zon is nog maar pas opgekomen, maar staat al hoog aan de hemel te stralen. Het belooft weer een snikhete dag te worden. Dat is al enkele dagen zo…  Naast de vijver, in de tuin waar Bartholomeus en zijn vrienden wonen, verschijnt een hoopje zand.  “Geef mij toch maar een frisse regenbui hoor,” zucht Pol de mol als hij zijn kopje naar buiten steekt. Hij heeft al dagen na elkaar zijn zonnebrilletje op. Bartholomeus, Horatio,  Pol, Pedro en Kobe wensen elkaar een goeie morgen en verdwijnen dan weer op zoek naar een frisse plaats. Pol kruipt terug onder de grond waar het een heel stuk frisser is. Bartholomeus en Horatio zoeken een plaatsje onder de struiken, in de schaduw. En Pedro luiert de hele dag in zijn stal. Het gras van de weide kleurt al bruin van de droogte en veel bloemen hebben dorst en laten hun kopje hangen.

Lees verder “Als we maar plezier hebben…”

Zoemend bezoek…

Illustratie Fran Cole

Het regent al enkele dagen in de tuin waar Bartholomeus en zijn vrienden wonen. “Zalig toch die zachte verfrissende regendruppels,” zegt Bartholomeus als hij ’s morgens een bezoekje brengt aan Pedro de pony. “Hihihi,” hinnikt hij blij, ”echt genieten en goed voor de bloemen en de planten.”

Lees verder “Zoemend bezoek…”

Is er iemand thuis?

In de tuin waar Bartholomeus bij en zijn vrienden wonen is er de laatste twee weken heel wat veranderd. De herfst is in het land en dat kan je heel goed zien. De bomen kleuren bruin, rood en geel. En als de wind hard waait, dwarrelen de blaadjes met tientallen naar beneden.  Het wordt ook kouder en de dagen worden korter. Elke morgen zijn het gras, de planten en de bloemen nat van de dauw. ‘s Nachts zoeken de dieren een warme plaats om te slapen. En als het nog kouder en winter zal worden, zal dat hun plaatsje worden om de winter door te brengen. Pedro de pony blijft nu vaker in zijn warme stal. Pol de mol blijft langer onder grond en komt alleen een kijkje nemen als de zon schijnt. Kobe zie je ook alleen maar op het waterlelieblad zitten als de zon er is. Anders zit hij aan de rand van de vijver, verstopt onder een dekentje van bladeren. En Bartholomeus bij kruipt als het koud is, in een klein gaatje in de grond. Maar vandaag is de zon nog van de partij en Bartholomeus vliegt rond in de grote tuin.

Lees verder “Is er iemand thuis?”

Wie doet er mee?

Foto Willie de Vries

In de tuin waar Bartholomeus en zijn vrienden wonen, is er een prachtige bloementuin. “Mijn klein paradijsje,” zegt Bartholomeus trots als hij geniet van de prachtige kleuren en de heerlijke geuren. De bloemen staan al een hele tijd in bloei want het is nu hoogzomer. Bartholomeus en de andere bijen hebben het heel druk. De bijen zuigen nectar uit de bloemen en vliegen dan naar de imker die bijenkorven heeft. Daar spuiten ze de nectar in honingraten. Honing van de bijtjes

Lees verder “Wie doet er mee?”

De eerste vlucht

Dit is het vervolg op papa ooievaar

Foto Bernine Deramoudt

Het is al enkele maanden geleden dat Bartholomeus bij op bezoek ging in het ooievaarsdorp. Hij wilde zo graag het kleintje zien van zijn grote vriend, de ooievaar. En toen hij daar was, zag hij iets fantastisch gebeuren. Een tweede babyooievaar kwam uit zijn ei. Op dat moment had hij afscheid genomen en beloofd om nog eens op bezoek te komen. En enkele weken geleden, heeft hij dat gedaan. En wat een verrassing! In het grote nest zaten drie kleine, flinke ooievaars. Papa en mama ooievaar waren zo fier op hun kleintjes. “Wat een leuke verassing,” riep papa ooievaar blij, ”je bent nog eens gekomen!”

Lees verder “De eerste vlucht”

Een piepkleine muis…

“Ik heb zo slecht geslapen,” zucht Pedro de pony. Vannacht werd hij voortdurend wakker door een ritselend geluid in de hoek van zijn stal. Het was te donker om iets te zien. Nu het weer licht is, gaat hij op zoek. Hij spits zijn oren… Maar hij hoort niets. “Heb ik het dan gedroomd?” vraagt hij zich af.

Lees verder “Een piepkleine muis…”

Papa ooievaar

Dit is het vervolg op “Wat ben ik blij

Het is al een hele tijd geleden dat de vrienden in de grote tuin nog iets gehoord hebben van de grote ooievaar. Alle ooievaars kwamen terug naar het ooievaarsdorp en de grote ooievaar was weer samen met zijn vrouwtje. Als hun nest helemaal klaar was, heeft het vrouwtje haar eieren gelegd. Dat deden allemaal de ooievaarsvrouwtjes. En toen werd het rustig in het ooievaarsdorp. De broedtijd was begonnen. De mannetjes en de vrouwtjes wisselden elkaar af bij het broeden op de eieren. Dat duurt na al een maand. Maar nu breekt er een spannende tijd aan…

Lees verder “Papa ooievaar”

De beste vrienden…

“Bartholomeus, kom eens kijken, vlug, haast je,” fluistert Kobe de kikker. Vanop zijn waterlelieblad ziet hij heel goed wat er allemaal gebeurt in en rond de vijver. Bartholomeus komt heel voorzichtig aangevlogen. “Wat heb je nu weer gezien?” lacht hij. “Sssssst, sssssst… stil zijn en goed kijken,” fluistert Kobe. Bartholomeus komt naast Kobe op het waterlelieblad zitten. Aan de rand van de vijver aan een lang blad gebeurt er iets heel raar.

Lees verder “De beste vrienden…”