De eerste vlucht

Dit is het vervolg op papa ooievaar

Foto Bernine Deramoudt

Het is al enkele maanden geleden dat Bartholomeus bij op bezoek ging in het ooievaarsdorp. Hij wilde zo graag het kleintje zien van zijn grote vriend, de ooievaar. En toen hij daar was, zag hij iets fantastisch gebeuren. Een tweede babyooievaar kwam uit zijn ei. Op dat moment had hij afscheid genomen en beloofd om nog eens op bezoek te komen. En enkele weken geleden, heeft hij dat gedaan. En wat een verrassing! In het grote nest zaten drie kleine, flinke ooievaars. Papa en mama ooievaar waren zo fier op hun kleintjes. “Wat een leuke verassing,” riep papa ooievaar blij, ”je bent nog eens gekomen!”

Lees verder “De eerste vlucht”

Fijn om een springbok te zijn

Tijdens een wandeling door het bos komt Lander voorbij de Babbelboom. Lander wil even rusten en zet zich neer op het stronkje met mos en zegt de toverspreuk:

Zelfportret Lander Loots

‘Biebbele babbele boe

 Oren open en mondjes toe.

 Het is geen grap, het is geen droom,

 Luister naar de Babbelboom.

 Letters, woorden, zinnen,

 Laten we beginnen.’

Langzaam wordt de boom wakker en zegt: “Dag Lander, blij dat ik je nog eens zie. Het is wel lang geleden hé? Ben je op reis geweest misschien?” Lander staat recht, gaat heel dicht bij de babbelboom staan en zegt heel fier: “Ja, ik ben op kamp geweest met de scouts en ik heb daar mijn totem gekregen!” De babbelboom fronst zijn gerimpeld voorhoofd. “Scouts, ja die ken ik. Er komen soms groepen scouts hier in het grote bos spelen. Maar totem… dat moet je me toch eens uitleggen Lander want dat ken ik niet,” zei de babbelboom nieuwsgierig. “Moet ik je nu een verhaaltje vertellen?” vraagt Lander. “Ja da’s ook eens leuk hé,” lacht de boom, ”ik kan goed vertellen maar ik kan ook heel goed luisteren.”

Lees verder “Fijn om een springbok te zijn”

Joepie, het regent!

Foto Carina Verhaegen

Slowie slak steekt zijn kopje naar buiten en kijkt naar de lucht. “Het wordt een mooie dag vandaag. Ik zie grijze wolken. Straks zal het regenen. Prima weer om op stap te gaan,” zegt hij blij. Als de zon schijnt, zie je Slowie niet. Dan blijft hij in zijn huisje zitten. Dat huisje draagt hij altijd mee op zijn rug want Slowie is een huisjesslak. Hij houdt niet van de zon. De zon maakt hem droog en ziek. En als het regent, kan Slowie beter glijden over de natte grond en kan hij overal naartoe.

Lees verder “Joepie, het regent!”

Naar buiten…

Vandaag is het poetsdag in het huis waar Pico en Pablo wonen. Pablo is bang van de stofzuiger en verstopt zich onder de grote zetel. Na het stofzuigen wordt de grote mat opgerold. Daarop zat Pico al een tijdje te wachten. Hij kruipt in de grote rol… en langs de andere komt hij eruit. “Kiekeboe!” Omdat ze eigenlijk toch wel in weg lopen van hun baasjes mogen ze vandaag voor de eerste keer naar buiten. Pico en Pablo zijn nu groot genoeg om de buitenwereld te ontdekken.

Lees verder “Naar buiten…”