12345 vriendjes

Lees eerst het allereerste verhaaltje van de babbelboom

De zomer is de leukste tijd voor de babbelboom. Hij krijgt nu heel vaak bezoek omdat het vakantie is. Er komen vaak kinderen en ook volwassen op het stronkje met mos zitten om de babbelboom te wekken en te luisteren naar zijn mooie verhalen. En af en toe luistert hij ook wel eens naar een verhaal.

En elke dag geniet hij, met gesloten ogen, van het prachtige gefluit van de vogels. Maar vandaag wordt dit verstoord door een luid gesmak…

Het is mama everzwijn die samen met haar jongen smult van het hoge gras, de blaadjes en de bessenstruik die net naast de babbelboom staat.

Lees verder “12345 vriendjes”

Komaan Gijs!

Een stralende zon, een blauwe hemel en een zacht briesje… het wordt vast en zeker een prachtige dag. Ik besluit een fikse wandeling te maken naar het bos waar aan de rand ‘de grote babbelboom’ staat. Misschien heeft hij wel zin om mij te verwennen met één van zijn prachtige verhalen. Het is al een hele tijd geleden dat ik nog een bezoekje bracht. Ik kijk er enorm naar uit want hij kan zo mooi vertellen.

Lees verder “Komaan Gijs!”

Dinoweetjes…

Foto Janel van Dalfzen

“ZOEF! ZOEF! ZOEF!” roept Luka terwijl hij zijn pterodactylus laat rondvliegen tussen de takken van een oude boom. Hij stapt van de ene grote tak naar de andere. De pterodactylos is één van Luka’s dinosaurussen. Hij heeft er heel veel en weet er alles over. Overal waar hij gaat neemt hij er enkele mee.

Lees verder “Dinoweetjes…”

Kabouters bestaan echt!

Het bos waar de oude babbelboom staat is in de herfst op zijn mooiste, zeker als de zon schijnt. Daarom besluit ik om een lange herfstwandeling te maken en te genieten van de prachtige herfstkleuren. De paadjes liggen bedekt met een kleurrijk tapijt van afgevallen bladeren. Terwijl ik ze hoor kraken onder mijn voeten zie ik een eekhoorntje springen van tak naar tak en van boom naar boom.

Lees verder “Kabouters bestaan echt!”

Pepijn de papegaaiduiker

Het is alweer een hele tijd geleden maar vandaag gaat Lander nog eens een wandeling maken in het bos waar de Babbelboom staat. Na zijn wandeling gaat hij nog even langs de prachtige oude boom om een praatje te maken. Lander zet zich neer op het bankje met mos. Hij geniet van de prachtige omgeving en zegt de toverspreuk…

‘Biebbele babbele boe…

Oren open en mondjes toe.

Het is geen grap, het is geen droom.

Luister naar de Babbelboom.

Letters, woorden, zinnen…

Laten we beginnen.’

Langzaam wordt de boom wakker…

“Wat ben ik blij om jou nog eens te zien Lander. Is het al vakantie?” vraagt de boom. “Ja hoor,” lacht Lander, ”al enkele weken. En ik ben al op reis geweest.” Dat vindt de babbelboom fantastisch. Dan kan hij naar een verhaal luisteren in plaats van er één te vertellen. Lander kan ook mooi vertellen net als de boom. “En je hebt je tekenblok meegebracht. Heb je getekend op reis? En waar ben je naartoe geweest?” vraagt de boom ongeduldig.

Lees verder “Pepijn de papegaaiduiker”

Wiebeltandjes

Het heeft al een paar dagen heel hard geregend. In het bos waar de oude Babbelboom staat liggen veel plassen en de paadjes zijn modderig. Maar dat houdt Linde niet tegen om een wandeling te maken en een bezoekje te brengen aan de oude Babbelboom. Met haar groene laarzen en haar lange regenjas aan stapt ze door de grootste plassen. En ze zingt er een liedje bij.

Lees verder “Wiebeltandjes”

Is het al lente?

Foto Bernine Deramoudt

Het is nog altijd winter maar als je naar buiten kijkt, lijkt het al lente. Tijdens een wandeling zie ik sneeuwklokjes en krokusjes staan. De eerste bloemen die je ziet op het einde van de winter. Maar tussen het hoge gras steken er ook al madeliefjes hun kopje op. Die kleine bloemetjes denken ook al dat het lente is.

Lees verder “Is het al lente?”

En alles staat stil…

Foto Mathilde Verhoef

Een zonnige winterse dag in het bos waar de babbelboom staat… Er zijn heel wat wandelaars in het bos die genieten van de zon en de prachtige natuur. Het is alweer een hele tijd geleden dat er nog eens iemand op bezoek kwam bij de babbelboom. Hij is een beetje eenzaam, daar aan de rand van het grote bos. De babbelboom wacht ongeduldig om nog eens een verhaal te kunnen vertellen. Er staat hem een leuke verrassing te wachten…

Lees verder “En alles staat stil…”

Het eenzame blaadje

Foto Berrnine Deramoudt

Sebastian gaat vandaag een bezoekje brengen aan de grote babbelboom. Omdat het een prachtige herfstdag is, maakt hij eerst een stevige wandeling in het bos. Hij heeft zijn laarzen aangetrokken. Op de grond ligt een prachtig gekleurd tapijt van afgevallen bladeren. De voorbije dagen was er veel wind en hebben de bomen veel bladeren moeten loslaten.

Lees verder “Het eenzame blaadje”

Wie niet weg is, is gezien

Op een zonnige dag in september is Lander op wandel in het bos. Onder zijn arm draagt hij zijn tekenblok en zijn doos met kleurpotloden. Hij wandelt tot aan de rand van het bos waar de babbelboom staat. Hij gaat zitten op het stronkje met mos. Lander komt daar vaak om te tekenen. “Het is hier zo rustig en straks als het een beetje donker wordt, maak ik de babbelboom wakker en dan kunnen we vertellen,” denkt Lander. Een tijdje later begint het al te schemeren en Lander zegt de spreuk:

Biebbele babbele boe

 Oren open en mondjes toe.

 Het is geen grap, het is geen droom,

 Luister naar de Babbelboom.

 Letters, woorden, zinnen,

 Laten we beginnen.’

Langzaam wordt de boom wakker en zegt: “Dag Lander, ik ben blij dat je op bezoek komt. Wat heb je daar bij?” Lander laat zijn tekenblok en zijn kleurpotloden zien.”Heb jij dat allemaal getekend?“ vraagt de babbelboom, ”jij bent een echte kunstenaar.” Lander wordt een beetje verlegen.”Ik doe mijn best. Ik zit hier al een tijdje en kijk… dit is mijn laatste tekening,” zegt Lander fier, ”weet jij wat dat is?” Lander toont zijn tekening.

Lees verder “Wie niet weg is, is gezien”