In het grote bos klinkt een vrolijk deuntje. Het is Krisje krekel die de dieren wekt door op zijn viool te spelen. Zoals elke morgen komen Krisje krekel en zijn vrienden samen op de open plek in het bos om elkaar een goeiemorgen te wensen. Kraakje de eekhoorn is als eerste op post. Het zijn drukke dagen voor hem. Het legt zijn wintervoorraad aan en zoekt nootjes die hij begraaft en paddenstoelen om te drogen. Even later komt Prikkebol de egel tevoorschijn. Hij sliep vannacht onder een stapeltje afgevallen bladeren waarvan er nog enkele op zijn stekels hangen. Omdat de nachten al koud zijn, kruipen de konijntjes al dieper in hun holletjes en duurt het langer voor zij op post zijn. Meneer uil gaat hoog in de boom zitten en wenst de vrienden een fijne dag. Het is voor hem tijd om te gaan slapen. “Wacht even, meneer Uil!” roept Kraakje, ”ik wil jullie allemaal nog iets vertellen.”
Lees verder “Komaan, Kraakje!”Het eenzame blaadje
Sebastian gaat vandaag een bezoekje brengen aan de grote babbelboom. Omdat het een prachtige herfstdag is, maakt hij eerst een stevige wandeling in het bos. Hij heeft zijn laarzen aangetrokken. Op de grond ligt een prachtig gekleurd tapijt van afgevallen bladeren. De voorbije dagen was er veel wind en hebben de bomen veel bladeren moeten loslaten.
Lees verder “Het eenzame blaadje”Volg me maar…
Lees eerst het verhaaltje “op zoek“
Edison, Valeir en Kootje hebben de hele dag gewandeld. Ze willen zo vlug mogelijk aankomen bij hun vrienden, de alpaca’s, om daar de koude nachten weer door te brengen. Kootje en Valeir hebben vaak op de rug van Edison gezeten. Die stapt zo snel… zijn vrienden kunnen hem echt niet volgen. Voor vanavond zullen ze wel nog een andere plaats moeten zoeken want ze zijn er nog lang niet. “Komaan, het laatste eindje moeten jullie zelf stappen want mijn rug wordt al een beetje moe,” lacht Edison. “Ok,” roept Kootje en springt naar beneden. Edison stapt goed door en Kootje huppelt vrolijk mee.”Hé, niet zo vlug, ik heb maar slappe beentjes hé,” zucht Valeir.
Lees verder “Volg me maar…”Kikkerconcert
Lees eerst het verhaaltje “Hoe Kobe een kikker werd”
“Wat is er toch aan de hand met Kobe?” vraagt Pol de mol, ”hij zit daar zo verdrietig voor zich uit te staren op zijn lelieblad.” Pedro de pony en Bartholomeus hebben het ook al gemerkt. “We zullen het straks eens vragen als we samenkomen bij de vijver,” stelt Bartholomeus voor…
Lees verder “Kikkerconcert”Is er iemand thuis?
In de tuin waar Bartholomeus bij en zijn vrienden wonen is er de laatste twee weken heel wat veranderd. De herfst is in het land en dat kan je heel goed zien. De bomen kleuren bruin, rood en geel. En als de wind hard waait, dwarrelen de blaadjes met tientallen naar beneden. Het wordt ook kouder en de dagen worden korter. Elke morgen zijn het gras, de planten en de bloemen nat van de dauw. ‘s Nachts zoeken de dieren een warme plaats om te slapen. En als het nog kouder en winter zal worden, zal dat hun plaatsje worden om de winter door te brengen. Pedro de pony blijft nu vaker in zijn warme stal. Pol de mol blijft langer onder grond en komt alleen een kijkje nemen als de zon schijnt. Kobe zie je ook alleen maar op het waterlelieblad zitten als de zon er is. Anders zit hij aan de rand van de vijver, verstopt onder een dekentje van bladeren. En Bartholomeus bij kruipt als het koud is, in een klein gaatje in de grond. Maar vandaag is de zon nog van de partij en Bartholomeus vliegt rond in de grote tuin.
Lees verder “Is er iemand thuis?”