Een kriebelbeestenverhaal…

Wind, kou, sneeuw of regen… niets houdt Sverre tegen om in de tuin te ravotten. En nu is het lente. Volgens Sverre de leukste tijd van het jaar.

Foto Tommy Bogaert

Sverre heeft zijn eigen tuintje. Een deel is bloementuin en een deel moestuin. In de bloementuin staat ook een bijenhotel waar binnenkort de knuffelbijtjes weer op bezoek zullen komen. Om in de moestuin te werken is het nog te vroeg want soms vriest het nog ’s nachts. Maar in zijn bloementuintje is al wat te beleven. De eerste jonge plantjes steken hun kopje op. Elke dag gaat Sverre kijken wat er groeit en bloeit. Vandaag is het een zonnige dag en… er is bezoek. “He, zijn jullie er ook weer,” lacht Sverre als hij de bijtjes in en uit het bijenhotel ziet vliegen. Het is daar een drukte van jewelste. Allemaal bezige bijtjes …

Lees verder “Een kriebelbeestenverhaal…”

Lang zullen ze leven!

Het is tijd voor een verhaaltje uit het grote babbelboek. Ga even zitten en zeg de toverspreuk dan komt het verhaaltje, het wordt heel leuk.

‘In het grote babbelboek

zijn de letters en de kleuren zoek.

Open, toe en schudden maar…

Het verhaal is klaar, echt waar!’

Foto Tessa Praet

Dit zijn Noélie en Alizée. Twee lieve zusjes die een tijdje geleden allebei jarig waren. Noélie is 6 jaar geworden en Alizée werd 4 jaar. Samen hebben ze heel veel plezier. Gekke bekken trekken, dansen en zingen, Noélie kan het als de beste. Haar zusje Alizée houdt heel veel van knuffelen. Met haar lieve woordjes tovert ze een lach op elk gezicht. Enkele dagen na hun verjaardag vierden ze feest met hun vriendjes op de kinderboerderij Zoobiedoe.

Lees verder “Lang zullen ze leven!”

Wiebeltandjes

Het heeft al een paar dagen heel hard geregend. In het bos waar de oude Babbelboom staat liggen veel plassen en de paadjes zijn modderig. Maar dat houdt Linde niet tegen om een wandeling te maken en een bezoekje te brengen aan de oude Babbelboom. Met haar groene laarzen en haar lange regenjas aan stapt ze door de grootste plassen. En ze zingt er een liedje bij.

Lees verder “Wiebeltandjes”

Ik mag mee… naar Samrée!

Foto Katrien Timmermans

Woef woef! Dag allemaal! Hier ben ik weer met een nieuw verhaal…

Op een avond lag ik te rusten op mijn kussen voor de houtkachel. Lekker warm en lekker zacht. Mijn favoriete plaatsje. Van daaruit kan ik alles goed horen en alles goed zien. En op die avond hoorde ik mijn baasjes praten. “Wanneer vertrekken we naar Samrée?” vroeg Kaat aan papa Ronny. “Morgenvroeg vertrekken we tot zondagavond,” antwoordde papa. “Joepie! En mag Sehla ook mee?” vroeg Kaat. “Natuurlijk mag ze mee. Het wordt haar eerste uitstap naar de Ardennen,” lachte papa. Kaat kwam bij mij op het kussen zitten. “Heb je het gehoord Selah? Morgen rijden we naar de Ardennen en jij mag mee! Daar kan je crossen in de bossen en met stokken spelen,” vertelde ze blij. Ik begreep er niet veel van. Crossen, bossen, Ardennen? Nog nooit van gehoord. Maar ze zei ‘rijden’, dan gaan we met de auto… “Woef, woef!” blafte ik blij. Dan gaat het weer kriebelen in mijn buikje.

En ja hoor, de volgende morgen vertrokken we met auto. Maar waar reden we naartoe? Geen idee.

Lees verder “Ik mag mee… naar Samrée!”