Verhaaltjes om te lezen of voor te lezen
“Lies, Lars, kom eens kijken!” roept papa, “opa heeft een mail gestuurd met twee superleuke foto’s bij.” Hij vindt het fantastisch om foto’s van zijn twee kleinkinderen te maken. Maar deze keer heeft hij er wel iets heel speciaal van gemaakt. Mama komt ook kijken. “Oh, zo leuk! Ik ben een eenhoorn!” roept Lies. “En ik ben Aladdin!” roept Lars.
Lees verder “Foto’s met een verhaal…”Lees eerst op zoek
“Kwek, kwek, kwek, kwek!” Edison ezel en zijn vrienden wandelen voorbij een grote vijver. “Wie maakt daar zo veel lawaai?“, vraagt Kootje konijn. Hij stapt verder tot aan de rand van het water. “Kom eens kijken, hier zit een eend,” roept Kootje. “Kwek kwek, kwek, kwek!” Aan de andere kant zit er nog één. “Wat een lawaaimakers,” zegt Valeir de vogelverschrikker terwijl hij zijn hoedje over zijn oren trekt. “Het is een koppeltje,” lacht Edison, ”de eend met het groene kopje is het mannetje en de bruine eend is het vrouwtje.” Met z’n drietjes volgen ze de eenden die naar elkaar toe zwemmen.
Lees verder “Alle eendjes…”Het is bijna winter in het dierenbos waar Krisje krekel en zijn vrienden wonen. Zoals elk jaar rond deze tijd zijn bijna alle bomen kaal. Sommige dieren beginnen bijna aan hun winterslaap. Ze hebben heel veel gegeten en slapen nu tot het einde van de winter. De mieren blijven dicht bij elkaar in de mierenhoop. En Krisje krekel en de kaboutertjes laten hun vuurtje weer branden in de holle boom. Meneer uil, de specht en de andere vogels hebben terug hun dikke verenjas die hen beschermt tegen de kou. Ook de konijntjes en Kraakje de eekhoorn hebben een dikke vacht.
Lees verder “Een groot probleem…”Tijdens een wandeling door het bos kwam Pieter voorbij de Babbelboom. Pieter wilde even rusten en zette zich neer op het stronkje met mos en zei de toverspreuk:
‘Biebbele babbele boe
Oren open en mondjes toe.
Het is geen grap, het is geen droom,
Luister naar de Babbelboom.
Letters, woorden, zinnen,
Laten we beginnen.’
Langzaam werd de boom wakker en zei: “Dag Pieter, ik ben blij dat je op bezoek komt. Kan ik je plezieren met een verhaaltje? En waarover mag het verhaaltje gaan?”
Pieter zei natuurlijk ja en vroeg, “ken je een verhaal over een zeehondje?”
De Babbelboom knikte ja en vertelde:
In de Waddenzee wonen heel veel zeehonden. Als het eb is of laagwater, liggen ze op de zandbanken te rusten en te zonnen. In de zomer worden er veel jonge zeehondjes geboren op de droge zandbanken. Maar als het vloed of hoogwater is, moeten de kleintjes al direct kunnen zwemmen. De jongen drinken maar een drietal weken moedermelk. In die tijd groeien en verdikken ze heel vlug. Daarna moeten ze zelf zoeken naar eten. Zeehonden eten allerlei soorten vis. Daarvoor zwemmen ze verder naar de Noordzee. Zo gebeurde het ook met Zeb, de kleine zeehond.
Lees verder “Hulp voor Zeb…”