“Eindelijk is het gestopt met regenen,” zucht Alffartje als hij naar de zonsopgang kijkt. De zon weerspiegelt in een reuzegrote plas. De voorbije nacht was heel onrustig. De wind en de regenbuien maakten veel lawaai waardoor Alffartje niet kon slapen. Hij kroop diep weg onder zijn deken van afgevallen bladeren, maar het bleef koud en nat en de wind maakte akelige geluiden. De Alffarhoeve ligt er een beetje triestig bij. De dieren komen niet vaak buiten. Ze schuilen voor de regen, de wind en de kou.
Lees verder “Daaaag Alffartje”
