“Ik heb zo slecht geslapen,” zucht Pedro de pony. Vannacht werd hij voortdurend wakker door een ritselend geluid in de hoek van zijn stal. Het was te donker om iets te zien. Nu het weer licht is, gaat hij op zoek. Hij spits zijn oren… Maar hij hoort niets. “Heb ik het dan gedroomd?” vraagt hij zich af.
Lees verder “Een piepkleine muis…”Alarm! Alarm!
Lees eerst ‘in de diepe zee‘
Net als in onze wereld zijn er in de onderwaterwereld heel veel landen. Zora en Zita wonen in het prachtige land Zoda. De baas van Zoda is koning Zebedeus, de vader van Zora en Zita. Samen wonen ze in een prachtig kasteel dat op de bodem van de zee staat. Koning Zebedeus zorgt voor de kleine zeedieren en beschermt ze tegen allerlei gevaar. Vooral als er grote zeedieren op bezoek komen. Zora en Zita helpen koning Zebedeus heel goed om de kleintjes te beschermen.
Lees verder “Alarm! Alarm!”Papa ooievaar
Dit is het vervolg op “Wat ben ik blij”
Het is al een hele tijd geleden dat de vrienden in de grote tuin nog iets gehoord hebben van de grote ooievaar. Alle ooievaars kwamen terug naar het ooievaarsdorp en de grote ooievaar was weer samen met zijn vrouwtje. Als hun nest helemaal klaar was, heeft het vrouwtje haar eieren gelegd. Dat deden allemaal de ooievaarsvrouwtjes. En toen werd het rustig in het ooievaarsdorp. De broedtijd was begonnen. De mannetjes en de vrouwtjes wisselden elkaar af bij het broeden op de eieren. Dat duurt na al een maand. Maar nu breekt er een spannende tijd aan…
Lees verder “Papa ooievaar”De beste vrienden…
“Bartholomeus, kom eens kijken, vlug, haast je,” fluistert Kobe de kikker. Vanop zijn waterlelieblad ziet hij heel goed wat er allemaal gebeurt in en rond de vijver. Bartholomeus komt heel voorzichtig aangevlogen. “Wat heb je nu weer gezien?” lacht hij. “Sssssst, sssssst… stil zijn en goed kijken,” fluistert Kobe. Bartholomeus komt naast Kobe op het waterlelieblad zitten. Aan de rand van de vijver aan een lang blad gebeurt er iets heel raar.
Lees verder “De beste vrienden…”Een eindje springen…
Tijdens een wandeling door het bos kwam Fran voorbij de Babbelboom. Fran wilde even rusten en zette zich neer op het stronkje met mos en zei de toverspreuk:
‘Biebbele babbele boe
Oren open en mondjes toe.
Het is geen grap, het is geen droom,
Luister naar de Babbelboom.
Letters, woorden, zinnen,
Laten we beginnen.’
Langzaam werd de boom wakker en zei: “Dag Fran, ik ben blij dat je op bezoek komt. Kan ik je plezieren met een verhaaltje? En waarover mag het verhaaltje gaan?”
Fran zei natuurlijk ja en vroeg, “ken je een verhaal over een kangoeroe?”
De Babbelboom knikte ja en vertelde:
Net als de koalabeertjes leven kangoeroes aan de andere kant van de wereld in Australië. Kangoeroes zijn speciale en eigenlijk wel grappige dieren. Als een volwassen kangoeroe rechtop staat is hij bijna zo groot als een volwassen mens. Het lichaam van een kangoeroe is gemaakt om te springen. Hij heeft sterke achterpoten met lange voeten. Hiermee kan een kangoeroe lange en hoge sprongen maken. Ze zijn ook heel snel. Ze halen soms een snelheid van wel 20 km per uur. Kangoeroes hebben een grote dikke gespierde staart waarmee ze heel goed hun evenwicht kunnen behouden. De kangoeroe is een planteneter. Hij eet vooral takjes en bladeren. Maar het liefste eet hij sappig groen gras.
Lees verder “Een eindje springen…”