Lees ook de verhaaltjes oooooh-pinguinguin en ziezoo
Lars en Lies zijn al enkele keren in de dierentuin ‘Ziezoo’ geweest met mama en papa. De eerste keer was het winter en de tweede keer was het lente. Het is nu nog zomervakantie en mama en papa moeten werken. Lies en Lars logeren enkele dagen bij oma en opa. En morgen gaan ze met hen eens naar de dierentuin. Dan zien ze de dieren ook eens in de zomer.
“Ik ben eens nieuwsgierig,” zegt opa, ”hoe de dierentuin er nog uitziet. Het is heel lang geleden dat we er nog geweest zijn hé oma.” Oma heeft ondertussen een fotoboek genomen uit de kast. “Da’s heel lang geleden,” lacht oma, ”en kijk eens wat ik hier gevonden heb.” Opa neemt het fotoboek en toont het aan Lars en Lies. Opa is een hobbyfotograaf. Overal waar hij gaat, neemt hij zijn fototoestel mee. ”Kijk eens,” zegt hij fier als hij de foto’s toont, ”deze foto’s heb ik gemaakt met mijn oude camera. Toen waren er nog geen digitale camera’s.” Lars en Lies begrijpen het niet. “Hoe werkte die dan?” vraagt Lars. “In mijn oude camera moest je een filmrolletje stoppen. Daar stond op hoeveel foto’s je kon trekken. Als alle foto’s getrokken waren, nam ik voorzichtig het rolletje eruit en gaf het af in de fotowinkel. Daar werden de foto’s ontwikkeld. Als de foto’s dan klaar waren, kon je erom gaan en betalen.” Lars vindt dat zo raar. “En als de foto dan niet mooi was, moest je die dan ook betalen?” vraagt hij. “Ja, alle foto’s en ook het ontwikkelen moest betaald worden,” zucht opa. “Dan is het nu toch beter hé opa, nu kunnen we veel foto’s trekken en op de computer kijken of ze gelukt zijn,” lacht Lars. “Ik zal het fototoestel al klaar leggen en de batterij opladen, dan kunnen we morgen heel veel foto’s maken,” zegt opa. “Mag ik er ook maken?” vraagt Lars. “Ja hoor, ik zal het je leren,” belooft opa.
Ondertussen kijkt Lies met oma in het fotoboek. Het staat vol met foto’s die opa lang geleden gemaakt heeft. “Kom eens kijken, Lars, de foto’s van opa zijn zo mooi. Hier staat een papegaai, en leeuwen, en een grote olifant en een tijger en die is aan ’t zwemmen…” Lies kent de dieren allemaal bij naam. “Gaan we die morgen ook zien?” vraagt ze aan opa. “Dat denk ik wel Liesje. En nu het zomer is, zullen er ook veel jonge dieren zijn,” zegt opa. “Oh, fantastisch, dan kunnen we heel veel foto’s maken!” roept Lars blij. De kids kijken er enorm naar uit.
Na een nachtje slapen, vertrekken ze al vroeg naar Ziezoo. Ze gaan daar een hele dag doorbrengen. Daarom heeft oma een picknickmand klaargemaakt met heel veel lekkers.
Na het ontbijt, vertrekken ze… Na anderhalf uur rijden zijn ze bij de dierentuin “Kijk opa, daar staat ook een tijger op,” zegt Lies als ze het bord bij de ingang ziet, “en hoe noemen die andere dieren?” Opa denkt even na…” Een kameleon en een libel,” roept Lars. “Dat is juist,” zegt oma fier, ”komaan kinderen op zoek naar de andere dieren en naar de kleintjes.”
Het belooft een prachtige dag te worden. Het is lekker warm, een dag waarop de dieren en hun kleintjes buitenspelen.
Als ze voorbij de apenvallei gaan, zoeken Lars en Lies naar een kleintje. “Kom eens kijken,” fluistert opa, ”kijk daar zit een kleine chimpansee.” Ze moeten wel even zoeken maar dan zien ze een grappig klein aapje. “Oh, mag ik een foto maken?” vraagt Lars. “Ok, kom maar,” zegt opa. Met de riem hangt opa zijn fototoestel rond de hals van Lars. “Nu weet ik het wel hoor,” zegt Lars. Op dat moment komt het aapje dichterbij. “Oe! Oe! Oe!” roept hij en trekt gekke bekken. En Lars neemt een foto. Dan gaat hij op zijn zij liggen en zwaait. “Kijk, hij zwaait naar ons,” lacht Lies en Lars neemt weer een foto. Dan komt die kleine sloeber wel heel dichtbij en Lies is een beetje bang. Ze doet een stapje achteruit. Lars neemt nog een laatste foto terwijl de kleine chimpansee op wat strohalmpjes knabbelt.
Lars geeft voorzichtig het fototoestel terug aan opa. Dan wandelen ze verder. Op een wegwijzer leest Lars, ’koala’s.’ “Dat vind ik zo een leuke dieren,” lacht oma, ”echte knuffeltjes.” Lies en Lars lopen een eindje vooruit. “Oma, vlug, kom eens kijken, daar zit een kleintje,” fluister Lars. Deze keer gaat opa de foto’s maken. “Oh, wat een schatje,” zegt oma, ”en nog zo klein”. De kleine koala zit op de rug van zijn mama. “Foto’s nemen hé opa,” fluisteren de kids enthousiast. “Jaja, genieten jullie maar, ik maak wel foto’s,” lacht opa. Het grappige beertje komt ook even dichterbij en kruipt op een dikke tak van een boom. Hij komt even snuffelen en dan kruipt hij terug op de rug van mama. “Heb je veel foto’s gemaakt opaatje?” vraagt oma. “Ja hoor, heel veel omaatje,” lacht opa.
“Gaan we nu naar de leeuwen?” vraagt Lies, ”misschien hebben die ook wel kleintjes. Hoe heet dat weer… ah welpjes, we hebben dat geleerd op school.” De leeuwen zitten op een eilandje in het water. Leeuwen kunnen wel eens gevaarlijk zijn en ze kunnen ver springen. Maar over het water geraken ze niet. Ze zitten ver genoeg van de mensen. “Daar op de trappen zitten de welpjes!” roept Lies. “Mag ik nog eens foto’s maken?” vraagt Lars. “Dat mag,” zegt opa, ”dan zal ik je wel eerst tonen hoe je moet inzoomen. De welpen zitten wat verder en als je inzoomt, zie je ze dichterbij.” Er zijn vier welpjes en ze zitten op de trapjes. “Vier op een rij,” lacht Lies en Lars maakt een foto. Eén van de welpjes loopt naar mama leeuw en slaat haar pootjes om haar nek, alsof ze een dikke knuffel geeft. Ook daarvan maakt Lars een foto. Er liggen ook twee welpjes te spelen en te rollebollen op de grond. Dat staat op de laatste foto die Lars maakt van de kleine leeuwen.
Ondertussen is het middag geworden en gaan ze met z’n viertjes picknicken in het park van de dierentuin. Na het eten rusten oma en opa nog even uit aan de picknickbank en de kids gaan een halfuurtje naar de speeltuin.
Na de middag wandelen ze verder rond en zien ze nog heel veel dieren. Grote, kleine, dikke, dunne… de kids kunnen ze allemaal benoemen. En opa neemt heel veel foto’s.
Het laatste dier dat ze gaan bezoeken is de olifant. Opa is nog steeds fotograaf van dienst en de kids lopen weer een eindje vooruit. Ze weten de weg want ze volgen de wegwijzer waar ‘olifanten’ opstaat. “Zo lief,” zegt Lies, “dat kleintje daar.” De kleine olifant kruipt onder de lange slurf van mama. En dan kruipt het onder het korte staartje van mama. En opa neemt weer heel veel foto’s. Dan kruipt het olifantje op een grote steen en steekt zijn slurfje in water. “Pas op,” roept oma, ”hij gaat spuiten!” Maar het is al te laat. Lies en Lars krijgen een douche. Opa stond gelukkig een eindje verder. “Nog een geluk dat mijn fototoestel niet nat is,” lacht hij.
Voor ze weer naar huis rijden, gaan ze nog een ijsje eten. “Dat hebben we wel verdiend hé,” zegt oma, “na zo een leuke dag.” Lies moet even geeuwen. Lars is reuzebenieuwd naar de foto’s die hij en opa gemaakt hebben. Tijdens de rit naar huis is het heel stilletjes op de achterbank. De kids zijn in slaap gevallen. Als ze na anderhalf uur thuiskomen, schrikken ze wakker als de auto stopt. “Zijn we er al,” geeuwt Lars, “en nu gaan we naar de foto’s kijken hé opa.” Opa en oma kijken verwonderd naar elkaar. “Zullen we dat voor morgen houden,” stelt opa voor. “Zullen we frietjes gaan halen?” vraagt oma, ”ik heb geen zin meer om te koken. Ik ben ook wel een beetje moe.” Dat vinden ze allemaal een fantastisch idee. En ze rijden naar de frituur…
Als de kids gaan slapen, kruipen oma en opa ook in hun bed. Ze zijn ook heel moe na het bezoek aan de dierentuin…
En de volgende morgen slapen ze uit. Het is al 10 u als ze ontbijten. Na het ontbijt bekijken ze samen de foto’s. Ze zijn heel mooi. Maar niet allemaal gelukt. “Da’s niet erg,” lacht opa, ”met die moderne digitale camera’s kan je de minder mooie foto’s zo wegtoveren. En Lars, je bent een prima fotograaf hoor.”
Na de middag maken de kids nog een prachtige tekening voor oma en opa. Lies tekent papa leeuw die op zijn eilandje in het water zit en Lars tekent de kleine chimpansee die gekke bekken trekt en slingert aan een touw. Een mooie herinnering voor oma en opa aan een fantastische dag.
