Vervolg op nieuwtjes en weetjes
Zijn pootjes zijn weer helemaal proper. Alffartje blijft nog wat rusten op het stoeltje. De bruine kam hangt helemaal slap en zijn oogjes vallen toe. Hij is zo moe…
Lees verder “Tellen is zo leuk!”Tellen is zo leuk!
Nieuwtjes en weetjes
Lees zeker eerst het vorige verhaal ‘Dieren zijn precies als mensen’
In het licht van de volle maan ziet Alffartje een diertje zitten. Hij maakt een prachtig geluid. Hij houdt iets vast. Wie is dit? Wat doet die hier? Zou het een nieuwe vriend zijn?
Voorzichtig waggelt Alffartje dichterbij. Het diertje stopt met spelen en springt weg. “Niet bang zijn,” fluistert Alffartje, “ik wil je graag leren kennen.” Hij waggelt nog wat dichterbij en het diertje blijft met trillende pootjes zitten.
“Wat maak jij een mooi geluid,” bewondert Alffartje. Het diertje is verlegen en zijn lange voelsprieten hangen slap naar beneden. “Dank je wel, ik speel graag op mijn viool,” fluistert het diertje. “Wat is dat een viool? En wie ben jij eigenlijk en waar kom je vandaan?” vraagt de nieuwsgierige blauwe vogel. “Oei, zo veel vragen,” zucht het diertje. “Mag ik bij je komen? Dan zal ik het vertellen.” Even later zitten ze samen gezellig op een boomstronk. En het diertje vertelt…
Lees verder “Nieuwtjes en weetjes”Dieren zijn precies als mensen
“”AAAAA, wat heb ik lekker geslapen,” geeuwt Alffartje en spreidt zijn vleugels. Hij is vroeg wakker vandaag. Nog voor de hanen die elke morgen kraaien om de dieren op de Alffarhoeve te wekken.
Zijn buikje knort en Alffartje heeft zin in een lekker ontbijtje bij de kippen. Een eindje vliegen en dan landt hij bij het kippenhok.
“KUKELUREKU! KUKELUREKU!” kraaien de witte en de zwarte haan. Alffartje schrikt en waggelt razendsnel naar binnen. “Iedereen zal nu wakker zijn. Dat is zeker,” zucht hij, “was me dat schrikken zeg.” De kippen zijn nu ook wakker en samen met Alffartje genieten de dametjes van een lekker ontbijt.
Alffartje hoort mensenstemmen en wacht even om naar buiten te waggelen.
Lees verder “Dieren zijn precies als mensen”Ze zijn zo schattig…
“KUKELEKU! KUKELEKU!” klinkt het op de Alffarhoeve. Al kakelend kondigen de hanen een nieuwe dag aan en wekken de andere dieren.
“Jaja, ik ben wakker,” kreunt Alffartje die zalig geslapen heeft in de knotwilg, op zijn bedje van afgevallen bladeren. Hij geniet van de prachtige zonsopgang en rekt zich uit door zijn vleugels helemaal te spreiden. Stilaan ontwaken alle dieren.
Lees verder “Ze zijn zo schattig…”Op babybezoek.
Vervolg op ‘Kijk eens daar’
Alffartje ligt luid te snurken bij Schalulleke en haar kleintjes in de stal. “Mèèèè mèèèèè,” mekkert mama geit, “die is vast nog heel moe van zijn lange reis.” Aster en Astrid houden hun kopje schuin. Ze begrijpen niet waarom de vreemde blauwe vogel zo een raar geluid maakt en kruipen dicht bij Schalulleke.
Lees verder “Op babybezoek.”Kijk eens daar…
Lees eerst het verhaaltje ‘Daaag Alffartje’
Zoals elke avond zijn Alffartjes’ beste vrienden op wandel. Schalulleke is er nog niet bij. Anderhalve maand geleden werd ze mama van twee schattige geitjes. Schalulleke is een fantastische mama en ze laat haar kleintjes niet alleen.
De twee vrienden wandelen voorbij de knotwilg waar een eekhoorntje zijn wintervoorraad heeft aangelegd. Dat had het kleine dier afgesproken met Alffartje voor hij vertrok.
“Weet jij wanneer Alffartje terugkomt?” vraagt Chepito de ezel. “Ik mis hem zo.” Chloë het zwijntje kijkt naar boven. “Dat zal niet lang meer duren. Hij heeft beloofd dat hij komt als de dagen langer zijn en het weer warmer wordt,” zucht Chloë.
Alffartje is drie maanden geleden vertrokken. Alle dieren missen zijn gezellige praatjes, zijn bezorgdheid en zijn vriendschap.
Lees verder “Kijk eens daar…”Daaaag Alffartje
“Eindelijk is het gestopt met regenen,” zucht Alffartje als hij naar de zonsopgang kijkt. De zon weerspiegelt in een reuzegrote plas. De voorbije nacht was heel onrustig. De wind en de regenbuien maakten veel lawaai waardoor Alffartje niet kon slapen. Hij kroop diep weg onder zijn deken van afgevallen bladeren, maar het bleef koud en nat en de wind maakte akelige geluiden. De Alffarhoeve ligt er een beetje triestig bij. De dieren komen niet vaak buiten. Ze schuilen voor de regen, de wind en de kou.
Lees verder “Daaaag Alffartje”Helemaal herfst!
Het is nog muisstil op de Alffarhoeve. De meeste dieren slapen nog. De stilte wordt verstoord door het gekraak en het geritsel van afgevallen blaadjes.
Lees verder “Helemaal herfst!”Is het al herfst?
De herfst is al een beetje in het land en dat kan je zien op de Alfarhoeve. Het fruit is geoogst en de bomen kleuren stilaan bruin, rood of geel. En als de wind hard waait, dwarrelen de eerste blaadjes naar beneden. ’s Nachts wordt het ook kouder en de dagen worden korter. Elke morgen zijn het gras, de struiken en de bomen nat van de dauw. ‘s Nachts zoeken de dieren een warmere plaats om te slapen.
Lees verder “Is het al herfst?”Aangename kennismaking (deel 2)
Lees zeker eerst Aangename kennismaking (deel 1)
“Wat is het zalig hier. Ik ben zo blij dat ik hier bij jullie mag wonen,” geniet Alffartje. “En heb je nog een grote mens gezien vandaag?” vraagt Chloë. “Euh… jaja, ik heb ook een mevrouw gezien en die had achteraan op haar hoofd zoiets als jij daar vanachter,” zegt Alffartje terwijl hij naar Chepito zijn staart wijst. Chepito kijkt verbaasd naar achter. “Bedoel je mijn staart?” vraagt hij. “Ja, maar bij haar hangt die hier,” zegt Alffartje en wijst met het topje van zijn rechtervleugel achter zijn kop. “Iaiaiaia,” lacht Chepito stil, “dat is Kim.
Lees verder “Aangename kennismaking (deel 2)”