In de grote tuin klinkt zoals elke avond het lied van de vrolijke vrienden en Bartholomeus speelt daarbij op zijn accordeon. De vrienden nemen afscheid en wensen elkaar een goeie nacht. Bartholomeus vliegt over de vijver en het kippenhok op weg naar zijn slaapplaats. Vanuit de lucht ziet hij twee kleine lichtjes tussen de struiken. Bartholomeus vliegt wat lager om te kijken wat die lichtjes zijn. Maar het zijn geen lichtjes…het zijn twee ogen…het zijn de ogen van… een vos.
Aan de andere kant van de wereld…
Tijdens een wandeling door het bos kwam Lena voorbij de Babbelboom. Lena wilde even rusten en zette zich neer op het stronkje met mos en zei de toverspreuk:
‘Biebbele babbele boe
Oren open en mondjes toe.
Het is geen grap, het is geen droom,
Luister naar de Babbelboom.
Letters, woorden, zinnen,
Laten we beginnen.’
Langzaam werd de boom wakker en zei: “Dag Lena, ik ben blij dat je op bezoek komt. Kan ik je plezieren met een verhaaltje? En waarover mag het verhaaltje gaan?”
Lena zei natuurlijk ja en vroeg, “ken je een verhaal over een koala?”
De Babbelboom knikte ja en vertelde:
Aan de andere kant van de wereld, in Australië, leven heel speciale diertjes, koala’s. Men noemt ze ook wel eens koalabeertjes omdat ze er zo schattig uitzien, en ze een superzachte vacht hebben. Maar het zijn helemaal geen beertjes, het zijn buideldieren, zoals de kangoeroes, die ook in Australië wonen. Ze hebben scherpe klauwen waarmee ze heel hoog in de eucalyptusbomen kunnen klimmen.
Daar is de lente…
Dit verhaal volgt op een verhaal van Krisje krekel “We horen bij elkaar”.
Op 14 februari werd er in het grote dierenbos een vriendenfeest gevierd. Dit was ook de verjaardag van Krisje Krekel. Op dit feest werd, als verrassing voor Krisje, zijn beste vriend Bartholomeus Bij uitgenodigd. Omdat het heel lang geleden was dat ze elkaar gezien hadden besloot Bartholomeus om in het grote dierenbos te blijven tot het weer lente was. Dan was er veel tijd om samen leuke dingen te doen en om rustig bij te praten. En nu is het zover, de lente is gekomen. Voor Bartholomeus is het tijd om weer naar huis te gaan.