Bartholomeus bij wil een clubje oprichten met allemaal kleine kriebelbeesten die samen met hem in de grote tuin wonen, ’de kriebelclub’. Hij heeft zijn vriendjes uitgenodigd op een echt kriebelfeest. Dan zal hij ze vragen om bij de club te komen. Vandaag vliegt Bartholomeus de tuin rond om iedereen uit te nodigen.
Op de vlinderstruik zit Véronica vlinder. “Dag Véronica, vanavond geef ik aan de rand van de vijver een groot kriebelfeest en jij bent uitgenodigd,” zegt Bartholomeus. “Oh geweldig!” roept Véronica, ”dan gaan we dansen.” En ze fladdert ondersteboven naar de hoogste bloem van de vlinderstruik.
Onder de vlinderstruik ziet Bartholomeus het huisje van Sam, de slak. “Is er iemand thuis?” vraagt Bartholomeus terwijl hij zachtjes op het huisje klopt. Het duurt wel even voor er beweging komt maar dan steekt Sam zijn kopje naar buiten. “Dag Sam, morgen geef ik aan de rand van de vijver een groot kriebelfeest en jij bent uitgenodigd,” zegt Bartholomeus. “Heel leuk, dan kan ik slowen met Véronica,” zegt Sam terwijl hij geeuwt en helemaal uit zijn huisje kruipt.
Dan vliegt Bartholomeus terug naar de vijver. In de grote brandnetelstruik woont Robbie de rups. Bartholomeus zoekt naar blaadjes met gaatjes en ja hoor daar zit Robbie te knabbelen. “Dag Sam, vanavond geef ik aan de rand van de vijver een groot kriebelfeest en jij bent uitgenodigd,” zegt Bartholomeus. “Fantastisch dan kan ik swingen met Sebastiaan. Ik zal er zijn,” en Sam knabbelt verder aan de lekkere blaadjes.
Bartholomeus wil Sebastiaan de spin nog uitnodigen maar dat is niet gemakkelijk. Sebastiaan kan zich heel goed verstoppen. Hij vliegt de tuin rond op zoek naar een spinnenweb. Dat doet hij heel voorzichtig. De webben die Sebastiaan maakt zijn echte kunstwerken en die wil Bartholomeus niet stuk maken. Bartholomeus gaat op de tak van de grote notelaar zitten en kijkt goed rond. Enkele takken hoger ziet hij Sebastiaan die een prachtig web weeft. Bartholomeus durft niet naar boven vliegen en roept van op zijn tak naar Sebastiaan. “Dag Sebastiaan, vanavond geef ik aan de rand van de vijver een groot kriebelfeest en jij bent uitgenodigd,” zegt Bartholomeus. “Formidabel, super, geweldig!” roept Sebastiaan, “dan kan ik swingen met Robbie!” Bartholomeus is blij dat de kriebelvrienden zo enthousiast zijn om te komen.
Hij zou ook graag zijn beste vriend ‘Krisje krekel‘ uitnodigen. Maar die woont zo ver in het grote bos en het feest is vanavond al.
Bartholomeus denkt diep na… In de grote notelaar ziet hij een klein roodborstje zitten en die brengt hem op een idee. Bartholomeus vliegt naar hem toe. “Dag roodborstje mag ik jou iets vragen?” Het vogeltje knikt en Bartholomeus vertelt: ”vanavond geef ik aan de rand van de vijver een groot kriebelfeest voor al mijn kriebelvrienden die hier in de tuin wonen. Mijn beste vriend, Krisje krekel, wil ik ook graag uitnodigen maar die woont in het grote bos… en dat is zo ver vliegen, te ver voor mij en ook te ver voor Krisje. Wil jij me helpen?” Het roodborstje denkt even na… ”ik wil dat graag voor jou doen lieve Bartholomeus, zeg maar welk bericht ik moet brengen.” Bartholomeus is superblij. “Zeg hem dat ik vanavond een groot kriebelfeest geef en dat ik hem ook uitnodig want hij is toch mijn beste vriend.” Het roodborstje belooft zo vlug mogelijk te vertrekken want het is een verre vlucht.
Ondertussen maakt Bartholomeus alles klaar voor het kriebelfeest. Pedro de pony, Kobe de kikker en Pol de mol helpen hem een pootje. Kobe versiert de rand van de vijver met prachtige waterlelies die groeien in de vijver. Pedro de pony hangt samen met het kleine konijntje lekkere hapjes aan de draad van de weide zoals blaadjes, bloemen met lekkere honing… En Pol de mol maakt kleine hoopjes waar hij paardenbloemen instopt. Het ziet er heel gezellig uit. Stilaan gaat de zon onder en de kriebelvrienden komen eraan. Bartholomeus hoopt dat Krisje Krekel ook komt maar het roodborstje is nog niet terug en de anderen zijn er al… “Bartholomeus, ik ben er!” Bartholomeus herkent de stem van Krisje direct. Roodborstje komt aangevlogen en op zijn rug zit Krisje krekel. “Oh ik ben zo blij dat je er bent, het is weer zolang geleden dat ik je gezien heb.” Ze geven elkaar een superdikke knuffel. “En kijk eens wie ik heb meegebracht…” Van tussen de veren van het roodborstje komen wel honderd kleine vuurvliegjes gevlogen. “Dat zijn ook kriebelbeestjes hé en zij gaan er voor zorgen dat we lang kunnen feesten, tot het donker is. “Wat een fantastisch idee!” zegt Bartholomeus, ”jij bent zo slim.”
Het wordt een fantastisch feest. Véronica vlinder en Sam de slak slowen de hele avond. Sebastiaan de spin en Robbie de rups swingen erop los. En natuurlijk zijn het Bartholomeus en Krisje die de muziek maken.
Ze spelen de hele avond op accordeon en viool en smullen van de lekkere hapjes. De vuurvliegjes maken het nog gezelliger. Op het einde van het feest vraagt Bartholomeus of ze allemaal lid willen worden van de kriebelclub en dat willen ze allemaal. Op het einde zingen ze samen het liedje:
‘Vrolijke, vrolijke vrienden, vrolijke vrienden dat zijn wij!
Vrolijke, vrolijke vrienden, vrolijke vrienden dat zijn wij!’
En Bartholomeus speelt erbij op zijn accordeon en Krisje op zijn viool. De twee dikke vrienden nemen nog geen afscheid want Krisje blijft nog een tijdje in de grote tuin logeren en samen zingen ze voor het slapen gaan hun prachtige lied:
“Al regent het ook dat het giet,
al schijnt de zon soms dagen niet.
toch hebben wij dan geen verdriet,
want we horen we horen bij elkaar,
we horen bij elkaar.
Al zijn de dagen koud en guur,
we kruipen lekker bij het vuur.
en zingen tot het nachtelijk uur
want we horen we horen bij elkaar,
we horen bij elkaar.
(uit “Het oinkbeest” Elly &Rikkert)