Lees eerst de andere verhaaltjes van Edison https://babbielle.be/category/edison/
“Edison, Valeir, kom eens kijken!” roept Kootje konijn. Kootje is enorm geschrokken toen hij deze morgen buiten kwam. Edison en zijn vrienden sliepen vannacht in een verlaten schapenstal. In de vroege ochtend werd Kootje wakker van de kou. Edison en Valeir zijn nu ook wakker en komen naar buiten. “Waarom roep je zo?” vraagt Edison terwijl hij de slaap uit zijn ogen wrijft. “Oh, oei, wat is dat?” Edison zakt met zijn vier poten in de sneeuw.
“Fantastisch, het heeft gesneeuwd, dat is lang geleden,” roept Edison blij. “Brrrr, zo koud en nat!” roept Valeir, ”oh nee, het heeft gesneeuwd!” Valeir houdt niet van sneeuw. Dan worden zijn schoenen en het stro van zijn lijf helemaal nat. “Waar is Kootje,” vraagt Edison ongerust. “Kootje, Kootje, waar ben je?” roept hij. “Ik ben hier, zie je mij dan niet?” vraagt Kootje verwonderd. “Oh ja nu zie ik je, maar een wit konijntje in de witte sneeuw… niet gemakkelijk.” lacht Edison. “Je bent een sneeuwkonijntje,” zegt Valeir. Edison en Kootje houden van de sneeuw maar Valeir blijft liever binnen in de stal. Omdat het de volgende nacht heel koud zal zijn, besluiten de vrienden om een warme slaapplaats op te zoeken. Ze gaan nog eens logeren bij hun vrienden de alpaca’s. Die hebben een lekker warme stal. Edison stapt goed door in de sneeuw zo krijgt hij het vlug warm en Kootje springt vrolijk mee. Valeir is op de rug van Edison gesprongen dan blijven zijn voeten droog. Ze genieten van het prachtige sneeuwlandschap.
Na een flinke wandeling komen ze aan bij de boerderij waar hun vrienden Mike en Spike, de alpaca’s wonen. “Kwek, kwek, kwek,” twee eendjes waggelen rond in de sneeuw. “Komen jullie nog eens op bezoek? Leuk hé zo in de sneeuw,” kwetteren ze samen. Een beetje verder zien ze Mike en Spike spelen in de sneeuw. Ze vinden het zalig!
“Leuk hé, die sneeuw!” roept Edison. “Oh, onze vrienden zijn er terug!’ roepen Mike en Spike, “komen jullie meespelen in de sneeuw?” Dat willen ze zeker. “Ja, hoor!” zeggen Edison en Kootje, ”en mogen we volgende nacht nog eens bij jullie overnachten in de warme stal?” Dat vinden de alpaca’s een fantastisch idee. Samen hebben ze altijd zo veel plezier. Valeir speelt niet mee. Hij gaat nu al naar de stal want hij vindt het veel te koud en te nat.
“Knor, knor, knor, mogen wij ook meespelen?” Langs het kleine luikje van de stal komen twee kleine varkentjes naar buiten. “Mag ik jullie voorstellen, onze kleine vriendjes, Babs en Diesel,” zegt Spike, ”ze spelen ook heel graag in de sneeuw.”
Met z’n zessen maken ze eerst een grote wandeling in de sneeuw. Ze spelen verstoppertje en… Kootje konijn wint altijd. Ze is dan ook een sneeuwkonijntje hé. Als ze terug op de boerderij komen willen Babs en Diesel een sneeuwman maken.
De kleine varkentjes rollen grote sneeuwballen en Spike, Mike en Edison zetten ze op elkaar.
Ze mogen de hoed van Valeir gebruiken om op zijn hoofd te zetten. Uit de stal nemen ze een wortel voor de neus en voor de ogen gebruiken ze steentjes en takjes. Ziezo de sneeuwman is klaar.
Die avond kruipen ze allemaal dicht bij elkaar in de warme stal van Mike en Spike. Ook Babs en Diesel mogen erbij want dicht bij elkaar is lekker warm. Zo slapen ze heerlijk. Als ze de volgende morgen wakker worden, ligt er nog steeds sneeuw maar… de zon schijnt. “Oh zalig,” lacht Valeir dan zal de sneeuw vlug smelten en kan ik weer stappen met droge voeten.” Maar de anderen vinden dat helemaal niet leuk. “Knor, knor, knor, dan gaat onze mooie sneeuwman smelten en da’s zo jammer,” knorren de varkentjes. En ja hoor, die dag zien ze de sneeuw smelten en tegen de avond is alles weg. De sneeuwman is veel kleiner geworden. Valeir neemt zijn hoedje terug want onze vrienden gaan weer op pad. Ze nemen afscheid. ”Bedankt hé en tot de volgende keer,” zeggen onze vrienden. “Graag gedaan hoor,” lachen de alpaca’s en de varkentjes. Ze geven elkaar nog een dikke knuffel en onze vrienden gaan weer op stap naar een volgend avontuur. En ze zingen er hun liedje bij:
We gaan op reis, met wie o wie?
We gaan een eindje stappen, met z’n drie
Ben je moe, dan moet je het maar vragen…
Spring maar op mijn rug, ik zal je dan wel dragen
En heb je kou, kom dan maar in zijn armen.
Valeir de vogelschrik die zal je wel verwarmen.
Samen springen, samen lachen, samen glurenOp zoek, op zoek naar de leukste avonturen.