Woef woef! Dag allemaal! Hier ben ik weer met een nieuw verhaal…
Op een avond lag ik te rusten op mijn kussen voor de houtkachel. Lekker warm en lekker zacht. Mijn favoriete plaatsje. Van daaruit kan ik alles goed horen en alles goed zien. En op die avond hoorde ik mijn baasjes praten. “Wanneer vertrekken we naar Samrée?” vroeg Kaat aan papa Ronny. “Morgenvroeg vertrekken we tot zondagavond,” antwoordde papa. “Joepie! En mag Sehla ook mee?” vroeg Kaat. “Natuurlijk mag ze mee. Het wordt haar eerste uitstap naar de Ardennen,” lachte papa. Kaat kwam bij mij op het kussen zitten. “Heb je het gehoord Selah? Morgen rijden we naar de Ardennen en jij mag mee! Daar kan je crossen in de bossen en met stokken spelen,” vertelde ze blij. Ik begreep er niet veel van. Crossen, bossen, Ardennen? Nog nooit van gehoord. Maar ze zei ‘rijden’, dan gaan we met de auto… “Woef, woef!” blafte ik blij. Dan gaat het weer kriebelen in mijn buikje.
En ja hoor, de volgende morgen vertrokken we met auto. Maar waar reden we naartoe? Geen idee.
Lees verder “Ik mag mee… naar Samrée!”
