“Happy
Birthday to You
Happy Birthday to You
Happy Birthday sweet Owen
Happy Birthday to You.”
Klonk het enkele weken geleden op Owen’s kamer toen hij werd gewekt door mama, papa en opa. Toen Owen wakker werd en rondkeek wist hij het weer. “Ik ben jarig vandaag! Ik word 3 jaar!” juichte hij. Het was een speciale verjaardag want opa uit Nederland is op bezoek.
Lees eerst het allereerste verhaaltje van de babbelboom
De zomer is de leukste tijd voor de babbelboom. Hij krijgt nu
heel vaak bezoek omdat het vakantie is. Er komen vaak kinderen en ook volwassen
op het stronkje met mos zitten om de babbelboom te wekken en te luisteren naar
zijn mooie verhalen. En af en toe luistert hij ook wel eens naar een verhaal.
En elke dag geniet hij, met gesloten ogen, van het prachtige
gefluit van de vogels. Maar vandaag wordt dit verstoord door een luid gesmak…
Het is mama everzwijn die samen met haar jongen smult van
het hoge gras, de blaadjes en de bessenstruik die net naast de babbelboom
staat.
Woef, woef, kiekeboe! Dag allemaal! Hier ben ik weer met een nieuw verhaal…
Jammer, maar het is weer voorbij die mooie zomer. Hihi, dat
is een liedje dat ik baasje Katrien gisteren hoorde zingen. Het ging zo…
’t Is weer voorbij die mooie zomer.
Die zomer die begon zowat in mei.
Ah, je dacht dat er geen einde aan kon komen.
Maar voor je ’t weet is heel die zomer al heel lang
voorbij…
Het was wel een mooi liedje maar ik begreep er weer niet zo
veel van. Ik hield mijn kopje schuin om te zeggen, ”baasje leg het eens uit.”
Baasje Katrien had het direct begrepen. “Ja Selah, in de zomer waren de meisjes
Fran en Kaat veel thuis en zijn we veel naar Samrée geweest. Maar nu zijn ze
weer naar school en wordt het buiten al wat frisser. De zon gaat vroeger onder
en de meisjes gaan nu vroeger slapen dan in de vakantie.” Woef, woef, ik denk dat ik het begrijp.
Dus in de zomer, zoals ze dat noemen, heb ik weer heel wat
avonturen beleefd. Even nadenken…
Het is tijd voor een verhaaltje uit het grote babbelboek. Ga even zitten en zeg de toverspreuk dan komt het verhaaltje, het wordt heel leuk.
‘In het grote babbelboek
zijn de letters en de kleuren zoek.
Open, toe en schudden maar…
Het verhaal is klaar, echt waar!’
Het is nog muisstil in het huisje onder de grond waar Snorreke en mama muis wonen…“Ik ben klaar om te vertrekken!” roept Snorreke. Met zijn boekentasje in de hand staat hij naast het bed van mama muis. Mama muis schrikt wakker. “Snorreke, wat gebeurt er?” geeuwt mama terwijl ze in haar muizenogen wrijft. “Ik ben klaar om naar school te gaan,” zegt de kleine muis, ”kom mama haast je, anders komen we nog te laat.” Snorreke heeft er zo lang naar uitgekeken en vandaag is het eindelijk zover. Hij mag voor de eerste keer naar school.
Woef woef! Dag allemaal! Hier ben ik weer met een nieuw
verhaal…
Op een avond lag ik te rusten op mijn kussen voor de
houtkachel. Lekker warm en lekker zacht. Mijn favoriete plaatsje. Van daaruit
kan ik alles goed horen en alles goed zien. En op die avond hoorde ik mijn
baasjes praten. “Wanneer vertrekken we naar Samrée?” vroeg Kaat aan papa Ronny.
“Morgenvroeg vertrekken we tot zondagavond,” antwoordde papa. “Joepie! En mag
Sehla ook mee?” vroeg Kaat. “Natuurlijk mag ze mee. Het wordt haar eerste
uitstap naar de Ardennen,” lachte papa. Kaat kwam bij mij op het kussen zitten.
“Heb je het gehoord Selah? Morgen rijden we naar de Ardennen en jij mag mee!
Daar kan je crossen in de bossen en met stokken spelen,” vertelde ze blij. Ik
begreep er niet veel van. Crossen, bossen, Ardennen? Nog nooit van gehoord.
Maar ze zei ‘rijden’, dan gaan we met de auto… “Woef, woef!” blafte ik blij.
Dan gaat het weer kriebelen in mijn buikje.
En ja hoor, de volgende morgen vertrokken we met auto. Maar
waar reden we naartoe? Geen idee.
Het kleine grappige vosje is al een knappe jonge vos geworden. En… grote
broer!
Enkele weken geleden werd Vico grote broer. Mama vos kreeg twee babyvosjes.
Vico heeft de kleintjes nog niet gezien. Vandaag mogen ze al eens heel even
naar buiten en Vico ziet ze voor de eerste keer.” Kijk Vico, ”hier zijn de
kleine boefjes,” lacht mama vos. “Boefjes, het zijn toch vosjes!” zegt Vico
verwonderd. “Tuurlijk wel, maar het zijn grote deugnieten. Echte kleine
boefjes,” zegt mama. Maar Vico mag niet nog met hen spelen, ze zijn nog veel te
klein. En dat vindt hij heel jammer. “Nog een beetje wachten tot ze groter en
sterker zijn,” heeft mama gezegd.
Het is tijd voor een verhaaltje uit het grote babbelboek. Ga even zitten en zeg de toverspreuk dan komt het verhaaltje, het wordt heel leuk.
‘In het grote babbelboek
zijn de letters en de kleuren zoek.
Open, toe en schudden maar…
Het verhaal is klaar, echt waar!’
Er was eens een klein lief kaboutertje. Zijn naam was Kas.
Samen met mama en papa kabouter woonde hij in een gezellig bos. Nee, ze woonden
niet in een paddenstoel maar in de stam van een holle boom. Daar hadden ze een
gezellig huisje van gemaakt. Net groot genoeg voor hun drietjes. Er woonden ook
heel veel dieren in bos. Maar er woonde maar één kabouterfamilie. En dat vond
Kas helemaal niet leuk. Hij wilde vriendjes om mee te spelen…
“Misschien willen de kleine dieren wel vriendjes met je
worden,” zei mama kabouter op een dag, ”je kan het altijd eens vragen.” En Kas
trok het bos in, op zoek naar vriendjes.
Het is tijd voor een verhaaltje uit het grote babbelboek. Ga even zitten en zeg de toverspreuk dan komt het verhaaltje, het wordt heel leuk.
‘In het grote babbelboek
zijn de letters en de kleuren zoek.
Open, toe en schudden maar…
Het verhaal is klaar, echt waar!’
Kijk eens wat een fiere mama! Het is mama schaap. Enkele dagen geleden kreeg ze twee prachtige lammetjes. Omdat het een zonnige warme dag is vandaag, neemt ze haar kleintjes al mee naar buiten. Lola en Lissa heten de lammetjes. Heel voorzichtig stappen ze mee met mama schaap. Als ze de andere schapen zien zijn ze nog een beetje bang. Het is allemaal nog zo nieuw, de weide, het gras, de zon,… De kleintjes snuffelen aan alles wat ze zien.
Vico is niet meer bang om buiten te spelen. Hij vindt het nu superleuk. Met zijn broertjes speelt hij niet zo graag. Die zijn al wat groter en spelen nogal wild. Maar Vico heeft een ander vosje leren kennen. Zijn naam is Vato.