Krisje is een krekel. Een krekel is een klein kriebeldiertje, een insect. Krekeltjes maken een tjirpend geluid door met hun vleugeltjes te wrijven. Maar Krisje doet dat niet. Hij maakt muziek. Krisje speelt heel graag op zijn viool en zingt en danst er wel eens bij.
Krisje woont samen met de andere krekeltjes in een heel groot bos. Er wonen ook nog veel andere dieren…
En ’s avonds, als het donker is, hoor je de krekeltjes tjirpen. Wat een lawaai is dat soms! Dieren die ’s avonds vroeg willen gaan slapen, vinden dat helemaal niet leuk. Zo is er Kraakje de eekhoorn. “Kan dat niet een beetje stiller?” roept Kraakje. “Ik moet morgen vroeg opstaan om nootjes te zoeken en met jullie getjirp kan ik niet slapen!” Ook de konijntjes worden kwaad als de krekeltjes beginnen te tjirpen. “Stop dan toch met dat akelig geluid, onze oren gaan ervan flapperen en dan kunnen we niet slapen!”. “Ga maar ergens anders wonen “, zeggen de miertjes, “of doe zoals ons, wij zijn altijd stil. Van ons heeft niemand last.”
Verhuizen??? Nee dat willen de krekels niet. En stil zijn … nee dat kan ook niet. Krekeltjes vertellen ’s avonds hun belevenissen van die dag aan elkaar. “Als we niet mogen praten worden we verdrietig en kunnen we ook niet slapen”, snikten de krekels.
“Oh wat is dat erg!” zegde Krisje. “ Mijn kleine vriendjes zijn zo verdrietig en de andere dieren zijn zo kwaad…”
Hij dacht heel diep na en dat kon hij het beste als hij op zijn viool speelde.
Krisje speelde een droevig deuntje en dacht heel lang na…
“Ik heb een vraag, willen jullie allemaal eens luisteren?” vroeg Krisje aan de dieren uit het bos. Ze kwamen dicht bij hem staan. ”Ik denk dat ik een oplossing heb voor ons probleem. Luister.. de meeste dieren willen ’s avonds rustig kunnen slapen. De krekeltjes willen ’s avonds nog wat gezellig samen zijn. En ik speel ’s avonds graag nog wat op mijn viool. Dus als we nu elke avond samen op de grote plek in het bos samen komen om wat te praten, viool te spelen, te zingen en te dansen dan zijn we daarna allemaal zo moe dat we vlug in slaap vallen.” En toen werd het stil…de dieren dachten na …. “Een superidee“, vonden de krekeltjes, en ook Kraakje en de konijntjes vonden het fantastisch. En zo gebeurde het… Elke avond was er een feestje in het bos. Zo na een uurtje lagen alle dieren rustig te slapen. En als je heel goed luisterde hoorde je af en toe een miertje lopen….
(Dit verhaaltje is ook verschenen op www.voorleestuin.be)