Verhaaltjes om te lezen of voor te lezen
‘Kukeleku, kukeleku!” Net voor zonsopgang kraait de haan. Zo start elke dag op de Alffarhoeve. Er zijn wel 11 hanen en soms gebeurt het wel eens dat ze allemaal beginnen kraaien. Maar vandaag is de witte alleen aan het woord. Met zijn luid gekraai wekt hij de andere dieren. Hij is heel ongeduldig en om zeker te zijn dat iedereen wakker is, blijft hij heel lang kraaien.
Lees verder “Welkom op de Alffarhoeve”“Goeie more Owen,” fluistert mama Yvonne als ze Owen gaat wekken, ”lekker geslaap?” Owen ligt nog rustig te slapen. Het boek dat op zijn buikje ligt gaat zachtjes op en neer.
Mama Yvonne neemt het boek en kriebelt Owen op zijn buikje. “Gaan ons vandag die diere sien mammie? En kom papa ook?” vraagt Owen met een grote geeuw. Hij vindt het super om met mama Afrikaans te praten en hij kan het steeds beter en beter.
Lees verder “Tel en vertel…”
Het is tijd voor een verhaaltje uit het grote babbelboek. Ga even zitten en zeg de toverspreuk dan komt het verhaaltje, het wordt heel leuk.
‘In het grote babbelboek
zijn de letters en de kleuren zoek.
Open, toe en schudden maar…
Het verhaal is klaar, echt waar!’
Dit zijn Noélie en Alizée. Twee lieve zusjes die een tijdje geleden allebei jarig waren. Noélie is 6 jaar geworden en Alizée werd 4 jaar. Samen hebben ze heel veel plezier. Gekke bekken trekken, dansen en zingen, Noélie kan het als de beste. Haar zusje Alizée houdt heel veel van knuffelen. Met haar lieve woordjes tovert ze een lach op elk gezicht. Enkele dagen na hun verjaardag vierden ze feest met hun vriendjes op de kinderboerderij Zoobiedoe.
Lees verder “Lang zullen ze leven!”“Zijn we er bijna,” zeurt Kootje konijn, ”ik ben zo moe en mijn pootjes doen pijn.” Edison en zijn vrienden hebben vandaag al heel ver gewandeld. Toen ze deze morgen wakker werden, scheen de zon. “Het belooft een prachtige dag te worden, dat vraagt om een lange wandeling,” had Edison gezegd. En als hij dat zegt, weten Valeir en Kootje wat hen te wachten staat. “En vrienden, ben je moe dan moet je het maar vragen. Spring dan op mijn rug, ik zal je dan wel dragen,” lacht Edison.
Lees verder “3+3=6”Het was nog donker in het bos. Krisje Krekel en zijn vriendjes sliepen nog allemaal. Meneer Uil was wakker. Hij gaat maar slapen als de andere dieren wakker worden. Want uilen zijn nachtdieren en zij slapen overdag.
Heel voorzichtig piepten de eerste zonnestralen tussen de takken van de bomen. De vogels werden stilaan wakker en floten hun mooiste liedjes. Krisje Krekel stond elke morgen vroeg op en samen met de vroege vogeltjes speelde hij dan een vrolijk liedje op zijn viool. De konijntjes flapperden met hun oren en zongen er een liedje bij:
Kennen jullie Krisje nog? De Krekel die viool speelt en in een groot bos woont.
Zoals elke avond was er weer een feestje in het bos en Krisje speelde vrolijke deuntjes op zijn viool. De anderen dansten en zongen en hadden veel plezier. Krisje vond het wel jammer dat alleen hij muziek maakte. “Laten we een echt orkest maken,” stelde Krisje voor. ”Een orkest wat is dat? “ vroegen de konijntjes verwonderd. “Dat kennen we niet, ”tjirpten de krekeltjes. “Een orkest dat bestaat uit allemaal instrumenten waar we op spelen en zo samen muziek maken. Mijn viool is een muziekinstrument, daar maak ik muziek mee,” vertelde Krisje. “Maar dat hebben we niet, jij alleen hebt er zo een…”
Krisje is een krekel. Een krekel is een klein kriebeldiertje, een insect. Krekeltjes maken een tjirpend geluid door met hun vleugeltjes te wrijven. Maar Krisje doet dat niet. Hij maakt muziek. Krisje speelt heel graag op zijn viool en zingt en danst er wel eens bij.
Krisje woont samen met de andere krekeltjes in een heel groot bos. Er wonen ook nog veel andere dieren…