Falderalderiere…

Het is tijd voor een verhaaltje uit het grote babbelboek. Ga even zitten en zeg de toverspreuk dan komt het verhaaltje, het wordt heel leuk.

‘In het grote babbelboek

zijn de letters en de kleuren zoek.

Open, toe en schudden maar…

Het verhaal is klaar, echt waar!’

Foto Nina Van Wiele

“Mama, gaan we vandaag nog eens naar de eendjes kijken?” vraagt kleine Noah. Hij houdt heel veel van de eendjes en wil er elke dag naartoe. Bij mooi weer wandelen Noah, mama en papa vaak naar de vijver in het park. “Gaan we?” vraagt Noah een beetje ongeduldig, ”de zon schijnt.” Even later staat hij al klaar met zijn jasje. “Vooruit dan maar,” lacht mama. Papa helpt Noah bij het aandoen van zijn jas en zijn schoenen. Omdat het nog een beetje fris is, zet Noah ook zijn muts op. En dat kan hij al zelf. Omdat mama fotografe is, neemt ze natuurlijk haar fototoestel mee. En Noah… neemt een zakje mee met oud brood.

Foto Nina Van Wiele

“Eendjes, eendjes!” roept Noah als ze bij de vijver komen. En daar komen ze al aangewaggeld. Ze kennen Noah al goed en zijn helemaal niet bang. Als Noah kleine stukjes brood gooit beginnen ze te kwaken van plezier. Mama en papa blijven een beetje verder wachten want van hen zijn de eendjes wel bang. Een eindje verderop zit een eendje helemaal alleen. “Heb jij geen honger?” vraagt Noah terwijl hij heel voorzichtig dichterbij gaat, ”of wil je spelen misschien?” Noah legt een stokje bij het eendje maar het blijft gewoon zitten. “Ah, ik weet het,” fluistert Noah, ”jij bent moe en jij wil wat slapen. Slaapwel, tot de volgende keer.” Mama en papa genieten van Noah die zo lief is voor de eendjes. En mama neemt enkele leuke foto’s van hun kleine kapoen.

Foto Nina Van Wiele

“Noah, kom eens kijken,” fluistert papa. Hij neemt Noah bij de hand en samen stappen naar de vijver. “Waar is mama?” vraagt Noah. “Die is daar,” fluistert papa, ”en kijk eens wat ze gevonden heeft.” Aan de rand van de vijver waggelen mama en papa eend met hun kleintjes. Verwonderd kijkt Noah naar mama. “Nog eendjes?” vraagt hij. “Ja,” zegt mama, dat zijn mama en papa eend met hun kleine eendenkuikentjes.” “Wie is mama en wie is papa?” vraagt Noah. “De bruine eend is mama en de eend met het groene kopje is de papa,” vertelt papa.

Foto Nina Van Wiele

“1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 eendjes,” tellen mama en Noah. Maar ze kunnen niet verder tellen want familie eend waggelt naar de vijver. De eendenkuikentjes krijgen zwemles. Ze gaan voor de eerste keer in het water. Mama en papa eend tonen hoe het moet en al vlug zitten de kleintjes ook in het water. “Bravo!” roept Noah terwijl hij in zijn handjes klapt. “Ken je het liedje nog van de eendjes?” vraagt papa. “Ja!!” roept Noah, ”maar jullie moeten meezingen.” En even later klinkt bij de vijver: https://www.youtube.com/watch?v=HU9_uuF9Jds

Alle eendjes zwemmen in het water
Falderalderiere, falderalderare

Alle eendjes zwemmen in het water
Fal, fal, falderalderalderaldera

En de eendjes kwaken vrolijk mee. “Komaan Noah, het is weer tijd om naar huis te gaan,” zegt mama na een tijdje. “Nee, nee!” roept Noah boos, ”ik wil nog wat bij de eendjes blijven!” Als mama en papa beloven dat ze morgen nog eens naar familie eend komen kijken is Noah weer blij. “Nog 1 keer slapen en dan kom ik terug!” roept Noah naar de eendjes.

Foto Ingrid D’hondt

Beloofd is beloofd en de volgende dag na het ontbijt brengen ze terug een bezoekje aan familie eend. Er waait een koude wind vandaag en daarom heeft Noah zijn warmste jas aan en heeft hij zijn warmste muts opgezet. Want dat kan hij zelf. Met z’n drietjes stappen ze hand in hand naar de vijver. Mama heeft haar fototoestel bij en Noah de zak met oud brood.

Foto Anita Ilsbroux

Aan de rand van de vijver zien ze mama eend met haar kleintjes zitten. “Waar is papa eend?” vraagt Noah. “Ik weet het niet,” zegt mama, ”ik zie hem ook niet.” Mama eend staat recht en gaat op stap. De kleintjes volgen haar en Noah stapt ook mee. “Ben jij ook een eendje misschien?” lacht papa. “Kwak kwak kwak,” zegt Noah en hij waggelt achter mama eend en de kuikentjes.

Foto Anita Ilsbroux

“Kijk mama, ze gaan weer zwemmen!” roept Noah als ze met z’n allen in de vijver springen. Ze zwemmen de hele vijver rond en de kleintjes zwemmen flink achter mama. Als even later de zon van achter de wolken komt piepen, komt mama eend uit het water en de kleintjes volgen haar. Ze gaan samen genieten van de zon.

Foto Anita Ilsbroux

Maar één eendje wil liever nog wat zwemmen en gaat terug naar de vijver. Voor de eerste  keer alleen in het water… Het eendje is een beetje bang. Hij stopt eerst zijn snaveltje in het water, en dan een pootje en nog een pootje en hopla daar gaat hij… Lekker zwemmen in het water. “Dat mag toch niet mama. Het eendje moet toch bij zijn mama blijven,” zegt Noah boos.

Foto Sander Spoorenberg

“Kijk! Dat eendje is aan het dansen!” lacht Noah. In het ondiepe water loopt het eendje heen en weer met zijn snaveltje in de lucht. “Da’s gek,” lacht mama. “Dat eendje is op muggenjacht,” vertelt papa. ”Als je heel goed kijkt, zie je boven de vijver allemaal kleine mugjes rondvliegen. Kleine eendjes eten dat graag. En dat kleintje probeer ze te pakken daar heel hoog op zijn kleine pootjes te staan. Want vliegen kan hij niet nog daar is hij nog te klein voor.” Het eendje maakt zich nu heel groot en… hap, hap, hap… al drie mugjes gevangen.

“Bravo!” roept Noah terwijl hij in zijn handjes klapt.

Foto Sander Spoorenberg

Het dappere eendje maakt zich weer heel groot en… hap, hap, hap… weer drie mugjes gevangen. Ondertussen hebben de andere kleintjes gezien wat hun broertje aan het doen is en één voor één komen ze ook in het water. Ze gaan allemaal samen op muggenjacht. “Bravo, bravo!” roept Noah. Mama eend komt niet in het water. Ze laat haar kleintjes alleen spelen en is heel fier.

Foto Nina Van Wiele

Als het weer tijd is om naar huis te gaan, loopt Noah naar de rand van de vijver.  “Daaag eendjes, tot morgen!” roept Noah. “Dat zullen we nog wel zien,” lachen mama en papa.

Hand in hand stappen ze met z’n drietjes terug naar huis. Onderweg zingt Noah het liedje van de eendjes. https://www.youtube.com/watch?v=HU9_uuF9Jds  En mama en papa zingen natuurlijk mee.

“Ik zou thuis ook graag zo een eendje hebben om mee spelen, ” zegt Noah. “Dat kan niet hé Noah,” zegt mama, ”eendjes moeten kunnen zwemmen in de vijver. Maar als we thuis zijn, zullen we samen eens een eendje knutselen.” Dat vind Noah een goed idee…

Illustratie Noah D’Eer

Samen met mama maakt Noah een geel eendje met oranje pootjes en een oranje snaveltje. Mama heeft rond het handje van Noah getekend en dat is het lijfje. Noah schildert met gele en oranje verf en als het eendje droog is, zet mama het voor het raam van Noah zijn slaapkamer. “Papa kom eens kijken!” roept Noah. “Maar dat is een goed idee,” lacht papa, ”een eendje op je slaapkamer. Als er dan een mug rondvliegt, kan het eendje die vangen en opeten.”

Als Noah die avond in zijn bedje ligt, wil hij nog één keer het liedje van de eendjes zingen en mama en papa moeten meedoen. Nog een dikke knuffel en een nachtzoentje… “Slaapwel Noah,” fluisteren mama en papa samen. “Slaapwel,” geeuwt Noah, “en morgen gaan we weer naar…” En Noah ligt al in een diepe slaap.

Eén antwoord op “Falderalderiere…”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *