Achter in de tuin waar Bartholomeus en zijn vrienden wonen, staat een kippenhok, Villa Kakelbont. Daar wonen Kaatje kip en Hector haan. “Kukelurekuuuu!” doet de haan. Hij staat elke morgen als eerste op. Net als het licht wordt en de andere dieren nog slapen, fladdert hij naar het hoogste punt van Villa Kakelbont. “Kukelurekuuuu! Wakker worden allemaal, de dag is begonnen!” roept Hector dan.
Maar vandaag is Hector niet als eerste wakker. Kaatje kip, zijn lieve vrouwtje is al op. Druk kakelend loopt ze door het kippenhok. “Wat is er? Waarom ben jij zo vroeg wakker? En waarom maak jij zo veel lawaai?”, vraagt Hector als hij zijn ogen opendoet. “Ik heb een ei gelegd” zegt Kaatje opgewonden. “Moet je me daarvoor wakker maken. Jij legt toch elke dag een ei.” “Dit is een speciaal ei, hier groeit een kuikentje in,” roept Kaatje blij. De volgende dagen legt Kaatje nog vier speciale eieren. Kaatje en Hector zijn superblij. Ze worden mama en papa. Maar ze moeten nog lang wachten. Kaatje kip gaat nu enkele weken op de eieren broeden. Ze moet de eieren goed warm houden, dag en nacht. Tot de kuikentjes groot genoeg zijn om uit het ei te komen.
Na drie weken is het eindelijk zover. Hector haan was deze morgen weer op post om iedereen wakker te maken. “Kukelurekuuuu! Wakker worden allemaal, de dag is begonnen.” Als Hector terug bij zijn vrouwtje komt, wacht hem een verrassing. Er zijn al twee kuikentjes uit hun ei gekomen. En dan nog één, en nog één en nog één.
Vijf piepkleine donzige gele kuikentjes kruipen vlug weg onder de vleugels van mama Kaat. Hector haan wil het aan iedereen laten weten. Hij is zo trots. Hij fladdert weer naar het hoogste punt van Villa Kakelbont en roept:” Kukelurekuuuu! Kom kijken, de kuikentjes zijn geboren!” Die dag komen er veel dieren op bezoek. Bartholomeus komt al eerste de kleintjes bewonderen. Pedro de pony steekt zijn kop zo ver mogelijk over de draad om de kuikentjes te zien. Kobe de kikker springt uit de vijver tot juist bij het kippenhok. En Pol de mol graaft een gang tot aan Villa Kakelbont en steekt zijn kopje naar buiten. Hij zet zijn brilletje op om de kuikentjes goed te kunnen zien.
Het zijn hele flinke kuikentjes. Na een tijdje trippelen en piepen ze er op los. De kuikentjes blijven heel dicht bij mama Kaat. Als ze bang zijn verstoppen ze zich onder haar vleugels. Behalve één kuikentje. Ze noemen hem vlekje omdat hij een zwart vlekje op zijn rug heeft. Vlekje is niet bang en soms gaat hij al eens alleen op stap. Als het ’s avonds al een beetje donker wordt, roepen Kaat en Hector de kleintjes om te komen slapen in het kippenhok. En dan gaan ze tellen: 1 2 3 4… “Vlekje is er niet bij?” roept Hector haan. “Blijf jij bij de kleintjes, ik ga hem zoeken,” zegt hij tegen Kaatje. Hij fladdert naar het hoogste punt van Villa Kakelbont. “Kukelekuuuu, wie heeft Vlekje gezien?” roept Hector heel bezorgd. Alle dieren hebben Hector gehoord en helpen hem zoeken. Bartholomeus vliegt zo hoog hij kan. Vanuit de lucht kan hij alles zien. Maar vlekje ziet hij niet. Pedro loopt rond in de weide maar hij vindt Vlekje ook niet. Kobe kikker zwemt rond in de vijver om te kijken of Vlekje er niet ingevallen is. Gelukkig is hij daar ook niet. Ondertussen loopt Hector rond in de tuin en roep zo luid hij kan, “Vlekje, waar ben je? Kom vlug naar huis. Het is bijna donker en tijd om te gaan slapen.” Kaatje is ondertussen heel ongerust geworden. Waar is haar kleintje toch gebleven? “Wat is dat lawaai daar boven de grond?” vraagt Pol de mol zich af. Hij maakt een hoopje en steekt zijn kopje naar buiten. “Ons Vlekje is vermist!” roept Hector. “Kom je mee zoeken?” Pol kruip uit het hoopje en zet zijn brilletje op. Onder de grond moet hij niet zoeken. Daar kan Vlekje niet zijn. Ondertussen is het donker geworden. Waar is Vlekje toch? “Auw!” roept Pol de mol. Hij is gestruikeld en op zijn neusje gevallen. De dieren komen kijken wat er aan de hand is. Ze moeten lachen als ze zien wat er gebeurd is. Pol de mol ligt languit op de grond naast een hoopje zand. En uit dat hoopje steken twee pootjes en een geel poepje. Hector ziet direct wat er aan de hand is.
Pol is over Vlekje gestruikeld die een kijkje wou nemen onder de grond. En hij is blijven steken in het kleine gaatje waardoor Pol naar buiten komt. Hij trekt aan de pootjes… ”Kiekeboe, wat zit jij daar te doen, nieuwsgierig kuikentje?” lacht Hector als hij Vlekje uit het hoopje haalt. Vlekje is geschrokken en rent naar het kippenhok waar hij vlug onder de vleugels van Kaatje kruipt.
Hector bedankt zijn vrienden voor de hulp bij de zoektocht. En heel stilletjes fluistert hij, “Kukelekuuuu, slaapwel allemaal, de dag is voorbij.”
