Het is tijd voor een verhaaltje uit het grote babbelboek. Ga even zitten en zeg de toverspreuk dan komt het verhaaltje, het wordt heel leuk.
‘In het grote babbelboek
zijn de letters en de kleuren zoek.
Open, toe en schudden maar…
Het verhaal is klaar, echt waar!’
Dit is Witje het kleinste kuikentje van mama kip en papa haan. Mama kip heeft wel 6 eitjes uitgebroed. Uit de eerste 5 kwamen allemaal gele kuikentjes. Op het laatste ei heeft mama kip heel lang moeten broeden. En toen het ei eindelijk brak, kwam het laatste kuikentje eruit. En dat was een wit kuikentje. Iedereen noemt hem dan Witje. Witje is het kleinste van alle kuikentjes. Als zijn zusjes en broertjes rondlopen in het kippenhok blijf hij liever dicht bij mama. Daar is het lekker warm…
Als de zon schijnt gaan alle kuikentjes naar buiten. De gele kuikentjes hebben veel plezier. Ze scharrelen in de tuin en zoeken naar wormpjes. Maar Witje niet. Witje heeft altijd kou en gaat terug naar mama kip. Maar mama kip is daar niet meer. Waar is ze nu? “Dan ga ik op zoek naar een ander warm plaatsje,” zegt Witje verdrietig.
Witje gaat op ontdekking op de boerderij waar het kippenhok staat. In de schuur waar het hooi ligt, wonen twee kleine poesjes Vosje en Streepje. “Hier is het lekker warm, zo in het hooi,” geniet Witje. “Kom maar dicht bij mij,” lacht Vosje, ”hier is het nog veel warmer.” Witje vleit zich neer tegen de zachte warme vacht van Vosje. “Oh, ja zalig,” geniet Witje en hij valt in slaap.
Ondertussen genieten mama kip en papa haan ook van het mooie weer in de tuin. “Toktok tok,” kakelt de kip, ”daar zijn onze kleintjes.” ”Kukelekuuu,” kraait de haan, ”1 2 3 4 5… we missen er eentje. Waar is ons Witje?” De haan begint heel luid te kraaien en de kip kakelt mee. Witje schrikt van het lawaai. “Oei, ik denk dat het tijd is om naar het kippenhok te gaan,” zegt Witje, ”tot morgen.” Alle kuikentjes zijn er al als Witje toekomt. “Waar ben jij geweest?” vraagt mama kip een beetje boos, “waarom speel je niet met je broertjes en je zusjes?” Witje schrikt. “Het is nog veel te koud buiten. Ik blijf liever in de schuur bij de kleine poesjes,” zegt Witje. “Ok, da’s goed,” kakelt mama, ”maar als je nog wat groter bent, ga je meespelen met de anderen.” Witje knikt, “beloofd.”
Als mama kip, papa haan en de kuikentjes de volgende dag weer naar buiten gaan, zoekt Witje de poesjes weer op in de schuur. “Mag ik vandaag dicht bij jou komen liggen?” vraagt hij aan Streepje. “Ja, dat mag wel. Maar waarom ga je niet buitenspelen met de andere kuikentjes?” vraagt Streepje. “Het is nog veel te koud en ik ben nog veel te klein,” zeurt Witje. “Ok dan,” lacht Streepje en vleit zich neer tegen Witje.
“Kukelekuuu, kukelekuu!” de haan kraait verschrikkelijk luid. Witje schrikt wakker en zet het op een lopen naar het kippenhok. “Ben je nu weer bij de poesjes gaan slapen!” kraait papa haan boos. “Euh ja, maar morgen ga ik met de anderen spelen,” belooft Witje. “Ik ben benieuwd…” zegt de haan streng. Witje is heel erg geschrokken. Hij gaat morgen niet meer naar de poesjes. Hij heeft al een plan om iets leuk te doen met zijn broertjes en zusjes…
De volgende morgen als de kippen en de kuikentjes naar buiten gaan, is Witje er ook bij. Mama kip en papa haan zijn fier op hun kleintjes. Maar na een tijdje worden ze wel een beetje ongerust. “Wat doen ze daar toch? En wat is dat lawaai?” vraagt mama kip ongerust. Als ze zien wat de kleintjes gedaan hebben, valt hun snavel open van verbazing.
De zes kuikentjes hebben in de tuin een echte speeltuin gemaakt. Van plankjes en een lege ton hebben ze een wip gemaakt. In een boom hangt een touw. Dat is hun schommel. En van een oud wiel van de kruiwagen maakten ze een draaimolen. “Hebben jullie dat allemaal zelf gemaakt?” vraagt papa haan verwonderd. “Nee dat was te moeilijk, de poesjes hebben ook geholpen,” zegt Witje fier. Mama kip en papa haan vinden het fantastisch. “Wat een schitterend idee!” zegt papa haan, ”nu kunnen jullie allemaal samen in de tuin spelen.” En dat doen ze tot het bijna donker is.
Als papa haan kraait, is het tijd voor de kuikentjes om binnen te komen in het kippenhok en tijd voor Vosje en Streepje om naar de schuur te gaan. Ze zijn allemaal moe van buiten te spelen en vallen vlug in slaap. En Witje heeft het warmste plaatsje gevonden… op de rug van mama kip, tussen haar warme veren…