Het is tijd voor een verhaaltje uit het grote babbelboek. Ga even zitten en zeg de toverspreuk dan komt het verhaaltje, het wordt heel leuk.
‘In het grote babbelboek
zijn de letters en de kleuren zoek.
Open, toe en schudden maar…
Het verhaal is klaar, echt waar!’
Kijk eens wat een fiere mama! Het is mama schaap. Enkele dagen geleden kreeg ze twee prachtige lammetjes. Omdat het een zonnige warme dag is vandaag, neemt ze haar kleintjes al mee naar buiten. Lola en Lissa heten de lammetjes. Heel voorzichtig stappen ze mee met mama schaap. Als ze de andere schapen zien zijn ze nog een beetje bang. Het is allemaal nog zo nieuw, de weide, het gras, de zon,… De kleintjes snuffelen aan alles wat ze zien.
“Komaan,” zegt mama, ”volg me maar.” De kleintjes huppelen vrolijk rond. Ze blijven nog heel dicht bij mama. Lissa heeft honger en gaat drinken bij mama schaap. Lola speelt met haar pootjes. “1234 pootjes,” lacht Lola. “En Lissa heeft er ook 1234 en mama ook 1234.”
Lola is een heel nieuwsgierig lammetje. “Mama wat hangt er hier te bengelen?” vraagt ze. “Dat is mijn staart,” lacht mama, ”jullie hebben er ook eentje.” Lola en Lissa draaien in het rond om naar hun staartje te kijken en ze proberen het te pakken… maar dat lukt niet. Lola hoort iets…
Achter de draad die rond de weide loopt, staat een klein meisje dat naar de schapen en naar de kleine lammetjes komt kijken. In haar hand houdt ze een bosje lang gras vast. “Kom schaapjes, kom,” zegt ze. Mama schaap staat een eindje verderop te grazen en Lissa staat bij haar. Nieuwsgierige Lola gaat een kijkje nemen. “Kom klein lammetje, ik heb wat lekkers bij voor jou,” zegt het meisje. Voorzichtig steekt ze haar hand uit. Lola steekt haar kopje door de draad en snuffelt aan het gras. Ze heeft nog nooit gras gegeten, want Lola drinkt nog melk bij mama, en weet niet wat het is. Lola is toch een beetje bang en loopt terug naar mama en Lissa. “Mama, mama!” roept Lola. Maar ze ziet mama niet en Lissa ziet ze ook niet…
“Mama, waar is Lola?” vraagt Lissa. Mama schaap schrikt. “Lola! Lola!” roept ze luid. Bezorgd loopt ze heen en weer van de ene kant van de weide naar de andere. Kleine Lissa zoekt ook mee naar haar zusje. “Die kleine deugniet,” zegt mama, ”ze is verstoppertje aan het spelen.” Mama en Lissa zoeken overal… maar ze vinden haar niet.
Ondertussen was Lola heel moe geworden en is ze in slaap gevallen achter de schapenstal. Lissa heeft haar gevonden. “Lola hier ben je, we vonden je niet!” roept ze blij. De zusjes zijn zo blij om elkaar terug te zien en geven een dikke knuffel. “Mama, ik heb ze gevonden!” roept Lissa, ”hier achter de schapenstal!”
Zo vlug ze kan, rent mama naar haar kleine sloebers. “Ah daar zijn jullie,” zegt ze opgelucht. “Nog zo klein en al alleen op stap gaan… daar ben je toch nog een beetje te klein voor hoor Lola,” zegt mama schaap streng, ”blijf maar nog dicht bij mij alletwee.”
Met z’n drietjes lopen ze terug naar de weide. Mama schaap zoekt een rustig plaatsje in de zon. Lissa en Lola hebben honger en gaan drinken bij mama. Mama schaap is best wel fier op haar kleintjes. Ze doen het prima. Als ze goed gedronken hebben, mogen ze van mama al een beetje verder gaan spelen en moeten ze niet meer dicht bij haar blijven.
Lola en Lissa rennen in de weide van de ene kant naar de andere. “Zou dit lekker zijn?” vraagt Lola. Ze snuffelt aan het gras. “Wacht daar maar nog een beetje mee, jullie zijn nog te klein om te grazen,” lacht mama, ”als jullie honger hebben kom je maar drinken bij mij.”
De volgende dag mogen Lola en Lissa weer naar buiten met mama schaap. Het is weer prachtig weer en de kleintjes genieten. Maar niet meer met z’n tweetjes… Enkele dagen geleden zijn er bij een ander groot schaap ook lammetjes geboren. Die komen ook al buiten spelen. En dat vinden Lola en Lissa superleuk! Met z’n allen, rennen, springen en huppelen in de wei… dat maakt de lammetjes superblij!
