Het is weer een drukke tijd voor Bertje bakker. Hij bakt nu heel veel taarten en andere gebakjes voor Kerstmis en daarna zal het voor Nieuwjaar zijn. Ook voor Mini en Piepke is er veel te proeven. Dat vinden ze niet erg want alles wat Bertje bakt vinden ze superlekker.
Bertje heeft deze week al appeltaarten gebakken, citroentaart en koekjestaart. Maar voor Kerstmis heeft Bertje een kerstmantaart gemaakt. Die vinden de muisjes superlekker. Het is een taart met veel slagroom en aardbeien. Hij is ook heel mooi.
“We stoppen ermee voor vandaag,” zucht Bertje. Hij ruimt de bakkerij op en Mini en Piepke helpen goed mee. “Wat zou ik toch doen zonder jullie, jullie helpen me zo goed,” lacht Bertje en hij geeft zijn kleine vriendjes een dikke knuffel. De muisjes proeven niet alleen maar ’s avonds als Bertje opruimt en de bakkerij kuist, helpen ze ook heel goed mee. “Tot morgen Mini en Piepe, lekker slapen,” zegt Bertje als hij vertrekt. De muisjes kruipen in hun holletje en gaan slapen. Bertje vindt het wel jammer dat hij de muisjes altijd moet achterlaten in de bakkerij. Het is daar zo donker en niet gezellig. Maar Bertje heeft een plan. Hij gaat voor zijn vriendjes een heel speciaal huisje maken. Dat huisje komt in de keuken van Bert zijn huis. En als ze willen mogen Mini en Piepke daar komen wonen. Bertje heeft nog niets verteld want het moet een grote verrassing blijven. Elke avond als Bertje thuis komt, werkt hij een uurtje aan het huis. En na een week is het klaar.
Vandaag is de grote dag. De muizen gaan verhuizen. Als ’s avond alles is opgeruimd zegt Bertje geen slaapwel. ”Mini, Piepke, vanavond mogen jullie met mij meegaan naar huis. Ik heb een grote verassing voor jullie,” zegt Bert. “Oh een verrassing, voor ons! En wat is het?” roepen de muisjes. “Dat ga ik niet vertellen hé, want dan is het geen verrassing meer,” lacht Bert. Hij trekt zijn warme jas aan. “Spring maar in de zakken van mijn jas, dan neem ik jullie mee naar huis.” Mini springt in de linker jaszak en Piepke in de rechter jaszak.
Wat zijn ze nieuwsgierig. Als ze bij Bertje thuiskomen springen ze er vlug uit en gaan op zoek naar hun verrassing. “Wacht eens even, nieuwsgierige muisjes, ik wil eerst iets vertellen,” plaagt Bert. Hij neemt de vriendjes mee naar de keuken. Daar zien ze iets groot staan maar er hangt een doek over. “Lieve vriendjes,” vertelt Bert, “ik wil jullie graag bedanken voor jullie hulp in de bakkerij. Jullie zijn niet alleen mijn proevertjes maar jullie kunnen ook prima opruimen. Ik kan jullie echt niet meer missen. Ik vind het jammer dat jullie daar ’s avonds helemaal alleen in de donkere bakkerij achterblijven. Daarom heb ik iets voor jullie gemaakt.”
Bertje trekt het doek weg…”Oh, een huis…voor ons?” roepen de muisjes. Ze gaan heel voorzichtig dichter. Ze snuffelen met hun kleine neusje. “Dat huisje ruikt zo lekker,” zegt Piepke verwonderd. “En het ziet er ook zo lekker uit,” zegt Mini. En nu zien ze het goed. Het is een peperkoekenhuisje. Het is gemaakt van peperkoek en snoepjes en nog andere lekkere dingen. “Hier mogen jullie komen wonen. In het kleine peperkoekenhuis in mijn grote huis. Je mag ook proeven van al dat lekkers. En als jullie het huisje helemaal opgegeten hebben, dan maak ik wel een nieuw,” zegt Bert. Natuurlijk willen de muisjes in hun mooie huisje komen wonen. “We gaan dat niet opeten. Daarvoor is het veel te mooi. Misschien, heel misschien eens een piepklein stukje proeven,” lachen de muisjes. En die avond blijven ze bij Bertje slapen in hun peperkoeken huisje. Bertje is blij en de muisjes ook. En nu gaan ze elke avond na het werk in de bakkerij samen naar huis. Ze springen dan in de warme jaszakken van Bert zodat niemand het grote geheim van Bertje Bakker ontdekt.