Heel lang geleden…

Op de kamer van Lars staan veel boeken op de boekenplank. Elke avond voor het slapengaan kiest hij er één uit en kruipt er mee in bed. Als mama hem ’s morgens komt wekken, vindt ze Lars vaak met een open boek op zijn buik. Maar vandaag vindt ze geen boek en… ook geen Lars. Lars ligt niet in zijn bed….

Foto Charlotte D’Hooghe (About you Photography)

Mama is erg geschrokken. “Lars, Lars! Waar ben je?” roept ze. Maar Lars antwoord niet. “Kom eens kijken, mama!” roept papa, ”er ligt een heel gek pakje onder de kerstboom.” Mama haast zich naar de woonkamer waar de kerstboom staat. “Lars ligt niet in zijn bed, hij… ligt hier,” zegt mama verwonderd. Voorzichtig maakt ze hem wakker. “Goeiemorgen Lars,” lachen mama en papa. Lars opent voorzichtig zijn ogen en rekt zich uit. “Hoe kom jij hier?” vraagt mama, ”waarom heb jij niet in je bed geslapen?” Lars kijkt verwonderd rond en fronst zijn wenkbrauwen. “Oh, ja ik weet het weer,” zegt Lars, ”ik heb gisteren het oude boek met kerstverhalen van papa gekozen om nog wat in te lezen. De verhalen zijn echt mooi. Maar ze zijn nog mooier als ik ze lees bij de kerstboom.” Dat begrijpen mama en papa wel, maar slapen in de woonkamer vinden ze echt geen goed idee. “Als we nu vanavond eens samen met ons Lies in het boek kijken. Dan kan jij aan je zusje vertellen en daarna kunnen jullie dan samen gaan slapen,” stelt papa voor. “Oh, ja gezellig,” zegt Lars, ”topidee!”

Foto Charlotte D’Hooghe (About you Photography)

’s Avonds zitten Lars en Lies in hun pyjama bij de kerstboom. Lars vertelt een heel mooi verhaal uit het boek van papa en Liesje luistert geboeid. “En nu is het tijd om te gaan slapen,” zegt papa als Lars klaar is. “Mag ik ook een verhaaltje vertellen?” vraagt Lies, ”over Jezuske die geboren is. De juf heeft dit ook verteld in de klas en ik heb heel goed geluisterd. Mag het papa? Please, please, please?” Papa kijkt even naar mama. “Vooruit dan maar, omdat het morgen geen school is,” zegt hij. “Mag ik de poppetjes van de kerststal gebruiken? Ons juf heeft ook zo verteld.” vraagt Lies. “Ok, da’s goed,” lacht mama. “En allemaal goed luisteren hé!” zegt Liesje streng. Mama, papa en Lars gaan bij de kerstboom zitten en Liesje vertelt…

Heel lang geleden waren er eens een mevrouw en een meneer en die gingen op reis. Dat waren Maria en Jozef. Ze gingen naar Bethlehem. Toen konden ze nog niet op reis met de auto of het vliegtuig. Want die bestonden toen nog niet. Ze hadden hun ezeltje bij. Maria had een dikke buik want daar zat een baby’tje in. Ze was vlug moe en ging op de rug van het ezeltje zitten.  Als het ’s avonds donker werd, waren ze moe en hadden ze honger. Ze wilden ergens slapen en eten maar ze vonden geen plaats.

In de verte zagen ze een lichtje branden. Het was een stal waar een os in sliep. Ze gingen er naartoe en besloten om daar te blijven slapen. Hun ezeltje ging dicht bij de os liggen, daar was het lekker warm. Gelukkig hadden ze nu toch een plaats gevonden waar het een beetje warmer was en waar Maria kon rusten. Ze voelde dat haar baby’tje nu vlug zou komen.

In de stal vonden ze een voederbak van de dieren. Daar legden ze wat zacht hooi in. Ziezo nu hadden ze al een bedje voor als hun baby’tje er zou zijn. Nu was het tijd om te gaan slapen. Midden in de nacht werd Maria wakker… haar baby’tje werd geboren.

Maria en Jozef waren nog nooit zo blij geweest. Het was een jongen en ze noemden hem Jezus.  Ze knuffelden en streelden hun kindje. Ze vonden hun zoontje het mooiste kindje van de hele wereld. En ze legden hem gewikkeld in warme doeken in het hooi in de voederbak. Boven de stal verscheen er een grote ster aan de hemel. De ster vertelde dat er in de stal iets heel speciaal gebeurd was.

In de weide verderop lag een herder te slapen met zijn kudde schapen. De ster die boven de stal verscheen, stond nu boven de herder hoog aan de hemel. Het was alsof de ster iets wilde vertellen. De herder volgde de ster en enkele schaapjes liepen met hem mee. Plots bleef de ster stil staan boven een stal. De herder ging binnen in de stal en vond daar Maria, Jozef en baby Jezus.

In een ander land maakten er drie koningen een tocht op hun kamelen. Toen het avond werd, en ze wilden rusten in hun tent, zagen ze een grote ster aan de hemel staan. Het was alsof de ster iets wilde vertellen… Midden in de nacht werden ze wakker door een helder licht dat in hun tent scheen. Het was de grote ster die veel licht gaf en bewoog. De drie koningen besloten om de ster te volgen. Oh, ja, de drie koningen hadden een moeilijke naam… Melchior, Balthazar en Caspar.

Na een lange reis zagen ze de ster stilstaan boven een stal. De koningen gingen binnen en vonden daar Maria, Jozef en baby Jezus. Ze hadden elk een cadeau mee voor Jezus maar die namen weet ik niet meer….

“Dat was goud, wierook en mirre,” lacht papa. “Waaw Liesje, wat kan jij mooi vertellen,” zegt mama fier, ”jij hebt echt wel heel goed geluisterd naar de juf. “Ja hé,” geeuwt Lies, ”ik ben er precies en beetje moe van geworden.” Lars heeft ook heel geboeid geluisterd. “Amai zus, knap gedaan hoor,” zegt Lars. “Merci broerke,” lacht Lies een beetje verlegen.

Ondertussen is het wel de hoogste tijd om te gaan slapen. Als Lars en Lies in hun bedje liggen, ruimen mama en papa nog wat op voor ze ook gaan slapen. Het oude kerstboek van papa ligt nog in de zetel. “Dat neem ik mee naar boven,” lacht papa, ”dan lees ik er nog even in voor ik ga slapen.” Als mama de volgende morgen wakker wordt, vindt ze papa naast haar in bed met een open boek op zijn buik.  “Zo vader, zo zoon…” lacht mama.

Illustratie Izabella Mol

Eén antwoord op “Heel lang geleden…”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *