We horen bij elkaar…

Zoals elke morgen komen de dieren samen op de open plek in het bos om elkaar een goeiemorgen te wensen.

‘Goeiemorgen, goeiemorgen, goeiemorgen jij en jij,

goeiemorgen goeiemorgen ik ben vandaag zo blij.’

Het wordt vandaag een drukke dag. Vanavond vieren ze ‘ het grote vriendenfeest’. Dit feest vieren ze éénmaal per jaar met alle dieren uit het grote dierenbos.

Alles staat in het teken van de vriendschap. Ze vieren dat op 14 februari omdat dat ook de verjaardag van Krisje Krekel is. Krisje vindt verjaren niet leuk omdat hij niet houdt van verrassingen en cadeautjes. Maar feesten met al zijn vrienden vindt hij wel formidabel. Iedereen heeft zijn taak. Na een half uurtje zijn alle dieren druk in de weer. De kabouters zorgen voor al het lekkers. Ze bakken notenkoekjes in de vorm van hartjes . Vanavond gaan ze pannekoeken bakken met bosbessensaus. Ze maken ook netelsoep en frambozenlimonade. De bomen rond de open plek in het bos worden versierd met notenkransen. Die hebben ze ook gebruikt om hun grote kerstboom te versieren. Dat is een werkje voor de specht en voor Kraakje de eekhoorn.

De konijntjes verzamelen grote takken. Die binden ze samen met touw en maken er een grote tafel van. De stoelen zijn kleine boomstronkjes. Ondertussen oefent het dierenorkest  enkele liedjes die ze vanavond op het ‘vriendenfeest’ gaan spelen. De eekhoorntjes maken muziek met de rammelaars, de konijnen spelen op de trommels, de specht hakt op de boom en de krekels wrijven met de takjes over de stekels van prikkebol. En Krisje speelt natuurlijk op zijn viool. De vuurvliegjes komen ook. Daar heeft Meneer Uil voor gezorgd. Zij zorgen voor de verlichting. Dat is nodig want het feest start pas als het donker is. Dan is meneer Uil al wakker en kan hij meevieren. ”En nu de tafel dekken!” roepen kaboutervrouwtje en kaboutermannetje. Dat is een werkje waarbij de miertjes kunnen helpen. Ze leggen op elke plaats een eikenblad als bord en zetten een eikeldopje als drinkbeker. Als tafelversiering leggen ze allemaal trosjes rode bessen. “Ziezo, klaar!” roepen de miertjes. Krisje Krekel speelt een deuntje op zijn viool. “Verzamelen bij de holle boom!” roept Krisje. Alle dieren komen bij elkaar en vertellen wat ze gedaan hebben. “Super, fantastisch, formidabel!” roept Krisje, ”dan kunnen we nu allemaal wat gaan rusten en straks als het donker is, kan het feest beginnen op de open plek.” Dat laten ze zich geen twee keer zeggen want alle dieren zijn wel een beetje moe.

Na enkele uren wordt Krisje wakker. Het begint al te schemeren in het bos. De zon gaat onder en de hemel kleurt prachtig. Krisje speelt weer een deuntje op zijn viool om de andere dieren wakker te maken. Ze verzamelen allemaal op de open plek. Meneer Uil is ook wakker geworden en de vuurvliegjes zijn ook al op post. Ze verlichten de bomen op de open plek. Het is er heel gezellig. Alle dieren wensen Krisje een gelukkige verjaardag en samen zingen ze :

Illustratie Pieter Sageman

“Lang zal hij leven, lang zal hij leven
Lang zal hij leven in de gloria
In de gloria, in de gloria

Hieperderpiep, hoera
Hieperderpiep, hoera!”

Op het einde van het lied kijkt Krisje heel verwonderd…”Ik hoor iets,” lacht Krisje, “ik hoor een accordeon…ik hoor Bartholomeus!” De dieren hebben toch een verrassing voor Krisje. Ze hebben Bartholomeus Bij uitgenodigd. Krisje is superblij. Ze geven elkaar een dikke knuffel. “Oh wat ben ik blij om jou te zien Bartholomeus,” zegt Krisje met de tranen in zijn ogen. Bartholomeus en Krisje woonden vroeger samen in een grote tuin waar in de zomer veel mooie bloemen groeien en waar ook een vijver is. In de zomer is het altijd heel warm in die tuin en Krisje houdt niet zo van de warmte. Hij wordt daar een beetje ziek van en zijn kopje doet dan pijn. Daarom is hij verhuisd naar het bos waar er altijd veel schaduw is van de bomen. Maar Krisje mist Bartholomeus wel heel erg. Samen maakten ze muziek en speelden de mooiste liedjes op viool en accordeon. Krisje heeft al veel over hem vertelt aan de dieren in het bos. “Gaan jullie samen voor ons spelen?” vraagt Prikkebol, “wij willen dat heel graag horen.” “Beloofd!” zeggen Krisje en Bartholomeus. Maar eerst gaan ze allemaal aan de grote feesttafel zitten. Ze smullen van al het lekkers dat de kabouters klaargemaakt hebben. En daarna is het tijd voor muziek. Krisje en Bartholomeus spelen prachtig op hun viool en accordeon.  Na een tijdje spelen de andere dieren ook mee. Ze spelen de liedjes die ze geoefend hebben en Bartholomeus doet ook mee. De andere dieren dansen er op los. Wat een feest!!! Zo een feest is er in het bos nog nooit geweest. En op het einde van het feest zongen ze allemaal samen een heel mooi lied:

‘Al regent het ook dat het giet,

al schijnt de zon soms dagen niet.

toch hebben wij dan geen verdriet,

want we horen we horen bij elkaar,

we horen bij elkaar.

Al zijn de dagen koud en guur,

we kruipen lekker bij het vuur.

en zingen tot het nachtelijk uur

want we horen we horen bij elkaar,

we horen bij elkaar.”

(uit “Het Oinkbeest” Elly &Rikkert)

Ze dansen, zingen, maken muziek, drinken en eten tot het weer bijna licht wordt. En als Meneer Uil en de vuurvliegjes gaan slapen, doet iedereen mee. Ook Bartholomeus want hij blijft nog een tijdje logeren in het grote dierenbos, bij zijn beste vriend. Want…ze horen bij elkaar!

(Dit verhaaltje verschijnt ook op www.voorleestuin.be)

Illustratie Pieter Sageman

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *