Pico en Pablo zijn twee kleine poesjes. Pico is het zwarte poesje. Hij is niet helemaal zwart. Als hij op zijn rugje ligt zie je twee witte vlekjes. Pablo is zijn beste vriend. Hij ziet er helemaal anders uit. Zijn vacht heeft streepjes en vlekken, bruin met grijs en zwart. Pico en Pablo zijn nog te klein om buiten te spelen. Dat vinden ze niet zo erg. In huis is ook van alles te beleven.
Vandaag gaan ze verstoppertje spelen. Eerst is Pico aan de buurt om zich te verstoppen. Pablo sluit zijn ogen en telt: “1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 wie niet weg is, is gezien!” Hij gaat boven op de kast zitten. Van daaruit kan hij alles zien. “Pico waar zit je?” lacht Pablo. Maar Pico antwoord niet.
Hij zit heel stil te wachten onder een stoel, waar hij zich verstopt heeft. Pablo is naar beneden gesprongen en sluipt heel stilletjes rond. Plots ziet hij een zwarte staart onder tafel. “Gevonden!” roept hij luid. Pico schrikt zo hard en springt omhoog. De stoel valt om. “Kom we gaan het nog eens doen, ik weet nog een betere plaats,” zegt Pico.
Pablo sluit terug zijn ogen en telt: “1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 wie niet weg is, is gezien!” Hij kijkt onder de kast, onder de tafel, onder de stoelen… Pico heeft zich verstopt in een lege doos. Hij zit heel stilletjes te wachten. Pablo komt in de buurt. “Kiekeboe!” roept Pico en hij springt uit de doos. Pablo valt achterover van de schrik. ”Nu is het mijn beurt, nu ga ik mij verstoppen,” lacht Pablo.
Pico sluit zijn ogen en hij telt:” “1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 wie niet weg is, is gezien!” Pico gaat op zoek. Hij sluipt als een zwarte panter door het huis op zoek naar Pablo. Als ze verstoppertje spelen willen ze elkaar altijd beetnemen. “Pablo waar zit je?” lacht Pico. Er komt natuurlijk geen antwoord. Het is heel stil in huis.
Pico kan Pablo niet vinden. Pablo heeft zich onder de zetel verstopt. Helemaal achteraan. Daar liggen kleine pluisjes die aan zijn neusje kriebelen. “Hatsjie, hatsjie, hatsjie!” niest Pablo. Nu weet Pico natuurlijk waar hij zit. “Wel een goeie plaats, ik had je niet gevonden hoor,” lacht Pico.
“Kom we gaan het nog een keertje doen, ik weet nog een andere plaats,” zegt Pablo. Pico sluit terug zijn ogen en hij telt: “1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 wie niet weg is, is gezien!” Pablo verstopt zich in het haaienmandje. Pico gaat op zoek. Hij spitst zijn oortjes. Er komt geluid uit het haaienmandje. “Hé slaapkopje, jij snurkt een beetje. Ik heb je gevonden!” roept Pico. Pablo opent zijn oogjes en geeuwt, ”Ik ben een beetje moe van te spelen.”
Pico is ook moe. Ze gaan samen een dutje doen. Terwijl Pablo in zijn mandje kruipt, scherpt Pico zijn nagels aan de krabpaal. En even later liggen ze samen heel luid te spinnen.
Na hun dutje gaan ze lekker eten en nog een beetje spelen. Voor ze gaan slapen doen ze de poezendans.
Kijken met je poezenogen
horen met je poezenoren
Dans de poezendans miauw
Dans de poezendans miauw
Ruiken met je poezenneus
eten met je poezenmond
Dans de poezendans miauw
Dans de poezendans miauw
Vier pootjes van de grond
dans als een poes in het rond
Vier pootjes van de grond
zeg miauw met je poezenmond miauw miauw
Krabben met je poezennagels
klimmen met je poezenpootjes
Dans de poezendans miauw
Dans de poezendans miauw
Maak snorrenharen met je
vingers
wiebel met je staart, ga lekker springen
Dans de poezendans miauw
Dans de poezendans miauw
Vier pootjes van de grond
dans als een poes in het rond
Vier pootjes van de grond
zeg miauw met je poezenmond miauw miauw
Vier pootjes van de grond
dans als een poes in het rond
Vier pootjes van de grond zeg miauw
met je poezenmond miauw miauw