Zoals elke morgen mogen Lars of Lies een briefje van de scheurkalender trekken. Vandaag is het Lars zijn beurt. “Het is 6 januari 2018 vandaag,” zegt Lars. “En wat staat er nog?” vraagt papa. “Driekoningen, Melchior, Balthazar en Caspar,” zucht Lars, ”dat zijn moeilijke namen.”
“Dat zijn de koningen van in het kerstverhaal,” zegt Lies, “en die staan ook bij de kerststal.”
Lies gaat de koningen halen en zet ze voorzichtig op tafel. “Weet je nog mama, vroeger gingen wij dan altijd driekoningen zingen met onze vrienden?” vraagt papa. “Ja dat weet ik nog heel goed. We waren dan verkleed in de koningen en mochten in de straat aanbellen en dan zongen we een liedje.”
‘Drie koningen, drie koningen geef mij ne nieuwen hoed. Mijnen ouden is versleten, mijn moeder mag het nie weten. Mijn vader heeft het geld op de rooster geteld!’
Papa zong mee en dat vonden Lies en Lars superleuk. “En dan kregen we van de buren een centje of een snoepje,” lacht mama. “Wij kennen ook een liedje van de driekoningen,” zegt Lars. En samen met Lies zingt hij:
‘Melchior en Balthazar kwamen uit het oosten, kwamen uit het oosten, Melchior en Balthazar kwamen uit het oosten met hun vriend Caspar.’
“En krijgen we nu een centje of een snoepje?” vraagt Lars. “Neenee,” lacht mama, ”jullie moeten er eerst ook uitzien als koningen hé.” Dat vinden Lies en Lars een schitterend idee. “Dan gaan we ons verkleden in drie koningen. Maar we zijn maar met twee,” zegt Lies. “Dan maken we ook een kroon voor Hector, onze hond. Dan is dat de derde koning,” lacht Lars. Lies maakt de drie kronen. Twee grote voor haar en Lars en een kleintje voor Hector. Lars zoekt in de verkleedkoffer op de speelkamer naar mooie kleren voor de koningen.
Als alles klaar is zetten ze de kronen op, doen de kleren aan en samen gaan ze zingen voor mama en papa. Ook Hector doet goed mee. Hij blaft er maar op los. “Prachtig, super, formidabel!” lachen mama en papa. Ze krijgen een snoepje en een centje voor in hun spaarpot. En Hector krijgt een lekker hondensnoepje.
In de namiddag gaan ze op bezoek bij oma en opa. Lies, Lars en Hector gaan als de drie koningen. Terwijl ze naar het huis van oma en opa wandelen zingen ze driekoningenliedjes. Lies en Lars krijgen van enkele mensen een centje omdat ze zo mooi aan het zingen zijn. De mensen vinden het superleuk en zeker de minikoning heeft veel succes. Ze bellen aan en oma doet de deur open. “Mogen wij eens zingen?” vraagt Lars. “Oh geweldig, ja hoor zing maar,” lacht oma. Opa komt er ook bij. “Bravo!” roepen ze, ”kom vlug binnen, dan krijgen jullie een centje en een snoepje.” Oma heeft nog een verrassing.
Ze heeft driekoningentaart gebakken. En op die taart staat een gouden kroon. “Voor iedereen een stukje,” zegt oma, “maar opgepast want ergens in de taart zit een boon verstopt. Wie de boon heeft, krijgt de kroon en is de vierde koning.” Ook Hector krijgt een stukje van de taart.
“Ik krijg de kroon, ik ben de vierde koning,” roept opa terwijl hij de boon uit zijn mond neemt. Als hun stuk taart op is gaan Lies en Lars nog drie kronen maken. Nog voor mama, papa en oma. “Verrassing!” roepen Lars en Lies. Ze tonen de kronen die ze nog gemaakt hebben. “Nu kunnen we allemaal koning zijn,” lacht Lies. En samen zingen ze:
‘Zes koningen, zes koningen geef mij ne nieuwen hoed. Mijnen ouden is versleten, mijn moeder mag het nie weten. Mijn vader heeft het geld op de rooster geteld!’