In de grote tuin klinkt zoals elke avond het lied van de vrolijke vrienden en Bartholomeus speelt daarbij op zijn accordeon. De vrienden nemen afscheid en wensen elkaar een goeie nacht. Bartholomeus vliegt over de vijver en het kippenhok op weg naar zijn slaapplaats. Vanuit de lucht ziet hij twee kleine lichtjes tussen de struiken. Bartholomeus vliegt wat lager om te kijken wat die lichtjes zijn. Maar het zijn geen lichtjes…het zijn twee ogen…het zijn de ogen van… een vos.
Bartholomeus is enorm geschrokken. Een vos is gevaarlijk. Een vos durft kippen en andere dieren pijn te doen en soms op te eten. Zo vlug hij kan vliegt Bartholomeus terug naar zijn vrienden. Hij wil iedereen waarschuwen voor het gevaar. Ze slapen allemaal en daarom begint Bartholomeus heel luid op zijn accordeon te spelen aan de rand van de vijver. Enkele minuten later zijn alle dieren daar. “Is er iets gebeurd?” vraagt Pol de mol, terwijl hij zijn brilletje verder op zijn neus duwt. “We zijn zo geschrokken,” zucht Pedro de pony. “Er is groot gevaar. Toen ik naar mijn slaapplaats vloog, zag ik twee lichtjes in het donker. Ik vloog dichterbij en zag dat het ogen waren, ogen van een vos”, vertelt Bartholomeus. Kaatje kip, Pol de mol en het kleine konijntje bibberen van schrik. “O nee, een vos, verstoppen!”, roept Pol de mol en kruipt terug in zijn hoopje. “Waar moeten wij naartoe?” snikt Kaatje. “Rustig blijven, geen paniek. Kom maar allemaal in mijn stal. We doen de deur vast en dan zijn we veilig,” zegt Pedro. Een beetje later zitten ze allemaal in de stal. Ook Pol de mol, want hij wil graag bij zijn vrienden zijn.
Even later wordt er op de deur geklopt. “Niet opendoen!” roept Kaatje kip,” het zal de vos zijn. Muisstil zitten de vrienden te wachten. Er wordt weer op de deur geklopt. “Mag ik binnen komen?” vraagt de vos. ”Ik zal jullie geen kwaad doen, ik wil jullie vriend zijn. Echt waar.” Dat geloven de vrienden natuurlijk niet. “Vossen zijn sluw en kan je niet vertrouwen,” zegt het kleine konijntje met een bibberstemmetje. “Ik zal voorzichtig naar buiten gaan en met de vos gaan praten,” stelt Pedro voor. De andere dieren kruipen dicht bij elkaar in een hoekje. Pedro opent voorzichtig de piepende deur. In de duisternis ziet Pedro een klein vosje zitten. “Wat kom jij hier doen? Ik bescherm mijn vrienden, doe ze geen kwaad hé,” zegt Pedro boos. “Ik kom jullie om hulp vragen, ik ga niemand pijn doen, beloofd,” zegt het vosje bang. “Even aan mijn vrienden vragen. Wacht hier,” zegt Pedro. Als de andere dieren horen dat het om een klein bang vosje gaat, willen ze hem wel binnen laten. Hij komt voorzichtig in de stal. “En vertel eens waar kom jij vandaan en wat kom je hier doen,” vraagt Pol de mol, terwijl hij zijn brilletje op zijn neus duwt en de vos grondig bekijkt. En het vosje vertelt:
“Samen met mijn twee broertjes woonde ik een hele tijd bij mama en papa vos. Maar nu zijn we groot genoeg om voor onszelf te zorgen. Papa vos heeft gezegd dat we op jacht moeten gaan en dat we pas naar huis mogen komen als we een prooi gevangen hebben. Mijn broertjes zijn direct op jacht vertrokken. De ene heeft een kip gevangen en de andere een konijntje.” Kaatje kip en klein konijntje kruipen terug in het hoekje van de stal.” Niet bang zijn,” zegt het vosje.” Ik wil dat niet, ik wil geen andere dieren pijn doen. Ik wil graag vrienden zijn met jullie allemaal. Ik weet niet wat ik nu moet doen.” Vosje begint te wenen. ”Naar huis kan ik niet gaan, willen jullie me helpen? Toen ik achter de tuin liep hoorde ik jullie een heel mooi liedje zingen, over vrolijke vrienden. Ik wil ook graag een vrolijk vriendje zijn.” De dieren kijken naar elkaar. ”Daar moeten we toch eens over nadenken,” zegt Bartholomeus. Vosje wacht buiten aan de deur van de stal en na een tijdje doet Pedro open. “Goed nieuws, je mag bij ons blijven en je mag bij mij in de stal slapen. Maar Kaatje kip en klein konijntje vertrouwen je nog niet echt. Dus opgepast, ik hou je in het oog hoor,” lacht Pedro. Vosje is superblij! Het is nu wel al heel laat geworden. Maar toch zingen ze voor het slapengaan, samen met hun nieuwe vriend vosje, hun prachtig lied:
‘Vrolijke, vrolijke vrienden, vrolijke vrienden dat zijn wij.
Vrolijke, vrolijke vrienden, vrolijke vrienden dat zijn wij.’
En Bartholomeus speelt erbij op zijn accordeon.