Als we maar plezier hebben…

lees eerst zoemend bezoek

Het is nog vroeg in de morgen. De zon is nog maar pas opgekomen, maar staat al hoog aan de hemel te stralen. Het belooft weer een snikhete dag te worden. Dat is al enkele dagen zo…  Naast de vijver, in de tuin waar Bartholomeus en zijn vrienden wonen, verschijnt een hoopje zand.  “Geef mij toch maar een frisse regenbui hoor,” zucht Pol de mol als hij zijn kopje naar buiten steekt. Hij heeft al dagen na elkaar zijn zonnebrilletje op. Bartholomeus, Horatio,  Pol, Pedro en Kobe wensen elkaar een goeie morgen en verdwijnen dan weer op zoek naar een frisse plaats. Pol kruipt terug onder de grond waar het een heel stuk frisser is. Bartholomeus en Horatio zoeken een plaatsje onder de struiken, in de schaduw. En Pedro luiert de hele dag in zijn stal. Het gras van de weide kleurt al bruin van de droogte en veel bloemen hebben dorst en laten hun kopje hangen.

Lees verder “Als we maar plezier hebben…”

Falderalderiere…

Het is tijd voor een verhaaltje uit het grote babbelboek. Ga even zitten en zeg de toverspreuk dan komt het verhaaltje, het wordt heel leuk.

‘In het grote babbelboek

zijn de letters en de kleuren zoek.

Open, toe en schudden maar…

Het verhaal is klaar, echt waar!’

Foto Nina Van Wiele

“Mama, gaan we vandaag nog eens naar de eendjes kijken?” vraagt kleine Noah. Hij houdt heel veel van de eendjes en wil er elke dag naartoe. Bij mooi weer wandelen Noah, mama en papa vaak naar de vijver in het park. “Gaan we?” vraagt Noah een beetje ongeduldig, ”de zon schijnt.” Even later staat hij al klaar met zijn jasje. “Vooruit dan maar,” lacht mama. Papa helpt Noah bij het aandoen van zijn jas en zijn schoenen. Omdat het nog een beetje fris is, zet Noah ook zijn muts op. En dat kan hij al zelf. Omdat mama fotografe is, neemt ze natuurlijk haar fototoestel mee. En Noah… neemt een zakje mee met oud brood.

Lees verder “Falderalderiere…”

Oh, ik zie mezelf!

Krisje krekel is als eerste wakker en speelt zacht een deuntje op zijn viool. De vogels zijn er ook en fluiten vrolijk mee. De konijntjes springen rond en flapperen met hun oren bij het horen van de muziek. Alle dieren worden nu wakker en komen naar de open plek in het bos. Samen zingen ze om elkaar een goeie morgen te wensen.

 “Goeiemorgen, goeiemorgen, goeiemorgen jij en jij.

   Goeiemorgen, goeiemorgen ik ben vandaag zo blij!’

Ze vertellen ook hun plannen voor vandaag en Kraakje eekhoorn heeft een vraag. “Wie gaat er mee naar het toverbos?”, vraagt hij heel serieus.

Lees verder “Oh, ik zie mezelf!”

Alle eendjes…

Lees eerst op zoek

Foto Dany Van Gheem

“Kwek, kwek, kwek, kwek!” Edison ezel en zijn vrienden wandelen voorbij een grote vijver. “Wie maakt daar zo veel lawaai?“, vraagt Kootje konijn. Hij stapt verder tot aan de rand van het water. “Kom eens kijken, hier zit een eend,” roept Kootje. “Kwek kwek, kwek, kwek!”  Aan de andere kant zit er nog één. “Wat een lawaaimakers,” zegt Valeir de vogelverschrikker terwijl hij zijn hoedje over zijn oren trekt. “Het is een koppeltje,” lacht Edison, ”de eend met het groene kopje is het mannetje en de bruine eend is het vrouwtje.” Met z’n drietjes volgen ze de eenden die naar elkaar toe zwemmen.

Lees verder “Alle eendjes…”

Daar is de lente…

Dit verhaal volgt op een verhaal van Krisje krekel “We horen bij elkaar”.

Op 14 februari werd er in het grote dierenbos een vriendenfeest gevierd. Dit was ook de verjaardag van Krisje Krekel. Op dit feest werd, als verrassing voor Krisje, zijn beste vriend Bartholomeus Bij uitgenodigd. Omdat het heel lang geleden was dat ze elkaar gezien hadden besloot Bartholomeus om in het grote dierenbos te blijven tot het weer lente was. Dan was er veel tijd om samen leuke dingen te doen en om rustig bij te praten. En nu is het zover, de lente is gekomen. Voor Bartholomeus is het tijd om weer naar huis te gaan.

Lees verder “Daar is de lente…”