Eindelijk is het weer lente in het grote dierenbos. De dagen zijn weer langer en de nachten korter. En in het bos klinkt deze morgen weer het vrolijke deuntje dat Krisje Krekel speelt op zijn viool. Zo maakt hij alle dieren wakker. De vogels fluiten al vrolijk mee en de konijntjes flapperen weer vrolijk met hun oren. De dieren die een winterslaap gedaan hebben zijn weer wakker en iedereen is weer op post. Of toch bijna iedereen…
Lees verder “Grote honger…”Een eindje springen…
Tijdens een wandeling door het bos kwam Fran voorbij de Babbelboom. Fran wilde even rusten en zette zich neer op het stronkje met mos en zei de toverspreuk:
‘Biebbele babbele boe
Oren open en mondjes toe.
Het is geen grap, het is geen droom,
Luister naar de Babbelboom.
Letters, woorden, zinnen,
Laten we beginnen.’
Langzaam werd de boom wakker en zei: “Dag Fran, ik ben blij dat je op bezoek komt. Kan ik je plezieren met een verhaaltje? En waarover mag het verhaaltje gaan?”
Fran zei natuurlijk ja en vroeg, “ken je een verhaal over een kangoeroe?”
De Babbelboom knikte ja en vertelde:
Net als de koalabeertjes leven kangoeroes aan de andere kant van de wereld in Australië. Kangoeroes zijn speciale en eigenlijk wel grappige dieren. Als een volwassen kangoeroe rechtop staat is hij bijna zo groot als een volwassen mens. Het lichaam van een kangoeroe is gemaakt om te springen. Hij heeft sterke achterpoten met lange voeten. Hiermee kan een kangoeroe lange en hoge sprongen maken. Ze zijn ook heel snel. Ze halen soms een snelheid van wel 20 km per uur. Kangoeroes hebben een grote dikke gespierde staart waarmee ze heel goed hun evenwicht kunnen behouden. De kangoeroe is een planteneter. Hij eet vooral takjes en bladeren. Maar het liefste eet hij sappig groen gras.
Lees verder “Een eindje springen…”Tik tik tik…
Lees eerst het verhaaltje: Gevederde vriendjes https://babbielle.be/lars-en-lies/gevederde-vriendjes/
“Mama, kijk eens, het roodborstje van opa!” roept Lies. “Die komt zoeken naar een lekker hapje,” lacht mama. “Oh dan moeten we het eten klaarzetten,” roept Lars. Gisteren waren ze op bezoek bij oma en opa. In de tuin van opa staat een voederhuisje met eten en aan de notenboom hangen vetbolletjes en nog veel andere dingen. “Ja, opa heeft het gezegd, we moeten goed voor zijn gevederde vriendjes zorgen, want morgen gaat het sneeuwen en dan vinden ze geen eten meer,” zegt Lars bezorgd.
Lees verder “Tik tik tik…”