Tag: bang

Geplaatst op

Aangename kennismaking (deel 2)

Lees zeker eerst Aangename kennismaking (deel 1)

“Wat is het zalig hier. Ik ben zo blij dat ik hier bij jullie mag wonen,” geniet Alffartje. “En heb je nog een grote mens gezien vandaag?” vraagt Chloë. “Euh… jaja, ik heb ook een mevrouw gezien en die had achteraan op haar hoofd zoiets als jij daar vanachter,” zegt Alffartje terwijl hij naar Chepito zijn staart wijst. Chepito kijkt verbaasd naar achter. “Bedoel je mijn staart?” vraagt hij. “Ja, maar bij haar hangt die hier,” zegt Alffartje en wijst met het topje van zijn rechtervleugel achter zijn kop. “Iaiaiaia,” lacht Chepito stil, “dat is Kim.

Lees verder “Aangename kennismaking (deel 2)”
Geplaatst op

Aangename kennismaking

Vervolg op “Nieuwe vrienden”

Zeg kennen jullie Alffartje van de Alffarhoeve?

Hij waggelt, kakelt, vliegt en fluit.

Trekt gekke bekken met zijn snuit.

Die kleine vreemde vogel…

Elke dag en elke nacht

houdt Alffartje trouw de wacht

bij de dieren groot en klein…

En bij volle maan

zie je hem goed staan.

Ja dan is hij helemaal

klaar voor een verhaal.

Foto Pixabay / Illustratie Evelien De Laet

Het is weer volle maan, de avond dat je Alffartje heel goed kan zien staan. En dat zijn zijn beste vrienden Chloë, Chepito en Schalulleke niet vergeten. Tijdens hun geheime wandeling stoppen ze bij de knotwilg waar Alffartje woont. Maar waar is hun kleine vreemde vriend?

Lees verder “Aangename kennismaking”
Geplaatst op

Supermuis!

Het is tijd voor een verhaaltje uit het grote babbelboek. Ga even zitten en zeg de toverspreuk dan komt het verhaaltje, het wordt heel leuk.

‘In het grote babbelboek

zijn de letters en de kleuren zoek.

Open, toe en schudden maar…

Het verhaal is klaar, echt waar!’

Foto Marleen van Eijk

In mijn huis, woonde eens een hele dikke muis.

Het was schrikken toen ik haar voor de eerste keer zag.

Maar zo een klein lief muisje, geen probleem… dat mag.

“Piep, piep, piep, piep, hallo,” zei ze op een keer.

Als het mag kom ik binnenkort nog eens weer.

Ze waggelde en waggelde weg naar het kleine muizenhol.

Ze kon bijna niet naar binnen want haar buikje stond zo bol.

Ik wachtte en wachtte, waar zou die muis toch zijn?

En enkele dagen later, wat was dat leuk, echt superfijn.

Ze kwam weer op bezoek maar niet meer alleen.

Het was een hele familie muis die daar verscheen.

Mama, Max, Marie, Miel en Mies dat waren ze allemaal.

En dat was het begin van een spannend muizenverhaal…

Lees verder “Supermuis!”
Geplaatst op

Zoemend bezoek…

Illustratie Fran Cole

Het regent al enkele dagen in de tuin waar Bartholomeus en zijn vrienden wonen. “Zalig toch die zachte verfrissende regendruppels,” zegt Bartholomeus als hij ’s morgens een bezoekje brengt aan Pedro de pony. “Hihihi,” hinnikt hij blij, ”echt genieten en goed voor de bloemen en de planten.”

Lees verder “Zoemend bezoek…”
Geplaatst op

Heb je het al gehoord?

Foto Marleen van Eijk

“Oeoeh! Heb je het al gehoord? Oeoeh! Heb je het al gehoord?” klinkt het luid in het grote dierenbos. Het is Meneer Uil die opgewonden rondfladdert. Ook al is de nacht voorbij en is de zon al opgekomen, Meneer Uil is nog wakker. Hij heeft geen tijd en geen zin om te gaan slapen.  Dolgelukkig wil hij aan zijn vrienden het fantastische nieuws vertellen…

Lees verder “Heb je het al gehoord?”
Geplaatst op

Een beetje bang

Het is tijd voor een verhaaltje uit het grote babbelboek. Ga even zitten en zeg de toverspreuk dan komt het verhaaltje, het wordt heel leuk.

‘In het grote babbelboek

zijn de letters en de kleuren zoek.

Open, toe en schudden maar…

Het verhaal is klaar, echt waar!’

Foto Carina Verhaegen

“Kijk eens oma,” roept Nimke, ”ik heb een tattoo op mijn arm!” Oma schrikt. “Een tattoo? Waar komt die vandaan?” vraagt ze verwonderd. “Da’s wel geen echte hé, als ik bij mama in bad ga, zal ze er vlug weer afgaan,” lacht Nimke, ”en er staat ‘I love Sint’ op.”  Oma fronst haar wenkbrauwen. “Ah dan is het goed. Waar komt die tattoo nu vandaan?” vraagt oma. “Ik heb die van Zwarte Piet gekregen. Toen we terug naar huis vertrokken van ons bezoek aan de Sint heeft één van de Zwarte pieten die aan mijn gegeven. Jij hebt dan een foto genomen oma, weet je dat niet meer?” vraagt Nimke. Oma heeft veel foto’s getrokken van Nimke, de Sint en zijn pieten.

Lees verder “Een beetje bang”
Geplaatst op

Sterke Vico

Foto Monique van Middelkoop

Vico is een klein vosje. Hij is nog maar 4 weken oud. Samen met mama en zijn broertjes wonen ze in een hol in een grote rots. Vico is de kleinste van allemaal. Vandaag mag hij voor de eerste keer naar buiten. Dan kan hij met de andere vosjes gaan spelen.

Lees verder “Sterke Vico”
Geplaatst op

Hulp voor Zeb…

Tijdens een wandeling door het bos kwam Pieter voorbij de Babbelboom. Pieter wilde even rusten en zette zich neer op het stronkje met mos en zei de toverspreuk:

‘Biebbele babbele boe

 Oren open en mondjes toe.

 Het is geen grap, het is geen droom,

 Luister naar de Babbelboom.

 Letters, woorden, zinnen,

 Laten we beginnen.’

Langzaam werd de boom wakker en zei: “Dag Pieter, ik ben blij dat je op bezoek komt. Kan ik je plezieren met een verhaaltje? En waarover mag het verhaaltje gaan?”

Pieter zei natuurlijk ja en vroeg, “ken je een verhaal over een zeehondje?”

De Babbelboom knikte ja en vertelde:

Foto Ecomare

In de Waddenzee wonen heel veel zeehonden. Als het eb is of laagwater, liggen ze op de zandbanken te rusten en te zonnen. In de zomer worden er veel jonge zeehondjes geboren op de droge zandbanken. Maar als het vloed of hoogwater is, moeten de kleintjes al direct kunnen zwemmen. De jongen drinken maar een drietal weken moedermelk. In die tijd groeien en verdikken ze heel vlug. Daarna moeten ze zelf zoeken naar eten. Zeehonden eten allerlei soorten vis. Daarvoor zwemmen ze verder naar de Noordzee. Zo gebeurde het ook met Zeb, de kleine zeehond.

Lees verder “Hulp voor Zeb…”
Geplaatst op

Ooievaar lange poot…

In de buurt van de grote tuin waar Bartholomeus bij en zijn vrienden wonen, is er een ooievaarsdorp. Daar staan allemaal houten palen in de grond. Bovenop ligt een ronde houten plaat. De mensen hebben daar met takken nesten gemaakt voor de ooievaars. Daar komen ze elk jaar naartoe om eieren te leggen en te broeden.

Foto’s Etienne de Maeyer – Dany Van Gheem

Dan is er altijd veel lawaai in het ooievaarsdorp. Praten kunnen de ooievaars niet en om elkaar te begroeten maken ze een klepperend geluid. Ooievaars staan heel vaak op één poot. Als ze kou hebben trekken ze één van hun lange poten in om hem te warmen tussen hun veren.  Ooievaars kunnen niet goed tegen de kou daarom trekken ze dan met z’n allen naar het zuiden, naar Afrika om daar te overwinteren. Enkele weken geleden zijn ze allemaal vertrokken en daarom is het nu weer stil in het ooievaarsdorp. En ook in de grote tuin is het nog stil.

Lees verder “Ooievaar lange poot…”

Ondersteund door WordPress