Vandaag is het poetsdag in het huis waar Pico en Pablo wonen. Pablo is bang van de stofzuiger en verstopt zich onder de grote zetel. Na het stofzuigen wordt de grote mat opgerold. Daarop zat Pico al een tijdje te wachten. Hij kruipt in de grote rol… en langs de andere komt hij eruit. “Kiekeboe!” Omdat ze eigenlijk toch wel in weg lopen van hun baasjes mogen ze vandaag voor de eerste keer naar buiten. Pico en Pablo zijn nu groot genoeg om de buitenwereld te ontdekken.
Het grote raam wordt opengezet. Spannend… de eerste keer naar buiten! Heel voorzichtig zetten ze hun eerste stapjes in de tuin. “Ik ben toch een beetje bang hoor,” zegt Pico met een trillend stemmetje. “Dat is toch keileuk!” roept Pablo blij, ”nu kunnen we overal op-, in- en onderkruipen.”
Pablo kijkt rustig rond… Pico heeft een grote rode mand zien staan. “Wat zit erin? Hm, helemaal niets. Dan kruip ik er wel eens in,” lacht hij.
Terwijl Pico in de rode mand zit, gaat Pablo op ontdekking. Tussen de gieters en het tuingereedschap vindt hij een geel balletje. “Pico, kom eens kijken, ik heb iets gevonden om mee te spelen,” roept Pablo. Met zijn neusje duwt hij het balletje verder tot bij Pico.
Een beetje verder in de tuin staat een grote bloem met blaadjes in de kleuren van de regenboog. Voorzichtig gaat Pablo er naartoe. Dan schrikt hij. “Hé Pico, kom eens kijken! Dat ding draait rond!” roept hij blij. “Oh da’s mooi!” zegt Pico verwonderd, ”Kijk hier staat nog zo een,” Pablo loopt er naartoe. “Maar die draait niet,” zegt hij teleurgesteld. Pablo rekt zich uit tot hij met zijn neusje aan de bloem kan. Hij duwt er tegen… ”Ziezo, nu draait ze wel!” zegt hij fier.
Opeens springt Pablo op een paaltje van de afsluiting. “Hé wat ga je doen?” vraagt Pico ongerust. “Even bij de buren kijken.” Daar is iemand aan het spelen met stokjes, een draadje en nog iets. Kijk, hij gooit iets omhoog,” fluistert Pablo. “Dat mag niet, je moet hier blijven,” roept Pico boos. “Sttt… bangerik, dat mag wel,” fluistert Pablo en hij springt over de draad. Pico gaat niet mee. Hij blijft liever in de buurt van zijn baasjes.
“Pico! Pablo! Komen eten! ” roepen de baasjes. Zo vlug hij kan springt Pablo weer over de draad en rent naar de keuken. Hij heeft grote honger. “Pico, komaan we krijgen eten,” roept Pablo ongeduldig. “Jaja, ik kom,” roept Pico. Hij heeft juist een plasje gedaan in de tuin en moet zijn putje nog dichtmaken.
Na het eten is het tijd voor een dutje. Pico valt in slaap op de rugleuning van de grote zetel. Pablo kruipt op de poezentoren, rekt zich uit en valt ook in slaap.
Als de baasjes ’s avonds in de grote zetel zitten om wat TV te kijken, is het knuffeltijd. En als de lichten uitgaan en het bedtijd is, is het voor Pico en Pablo tijd voor de poezendans
Kijken
met je poezenogen
horen met je poezenoren
Dans de poezendans miauw
Dans de poezendans miauw
Ruiken
met je poezenneus
eten met je poezenmond
Dans de poezendans miauw
Dans de poezendans miauw
Vier
pootjes van de grond
dans als een poes in het rond
Vier pootjes van de grond
zeg miauw met je poezenmond miauw miauw
Krabben
met je poezennagels
klimmen met je poezenpootjes
Dans de poezendans miauw
Dans de poezendans miauw
Maak
snorrenharen met je vingers
wiebel met je staart, ga lekker springen
Dans de poezendans miauw
Dans de poezendans miauw
Vier
pootjes van de grond
dans als een poes in het rond
Vier pootjes van de grond
zeg miauw met je poezenmond miauw miauw
Vier pootjes van de grond
dans als een poes in het rond
Vier pootjes van de grond zeg miauw
met je poezenmond miauw miauw
En dan vallen de poezen in een diepe slaap. “Want van buitenspelen word je echt heel moe”, geeuwen ze samen.
