Lars en Lies bij oma en opa…

Lars en zijn zusje Lies hebben morgen geen school. Het is pedagogische studiedag voor de juffen en de meesters. “Wat is dat die speciale dag?” vraagt Liesje aan mama. “Pedagogische studiedag, op die dag is er geen school voor de kinderen maar moeten de juffen en de meesters een keertje naar school,” vertelt mama. “Moeten ze dan ook goed luisteren en huiswerk maken? “lacht Lars. “Zeker en vast”, zegt papa, “dat is om nog betere juffen en meesters te worden.”  “Oh, mogen wij dan bij oma en opa gaan?” vraagt Lies. Lars en Lies gaan heel graag bij oma en opa. Die hebben een hele grote tuin om in te spelen. Oma en opa zijn al met pensioen en daarom hebben ze meer tijd om leuke dingen te doen met Lars en Lies. “Ja, jullie gaan morgen bij oma en opa. Misschien kunnen jullie opa dan wat helpen in de tuin.” zegt papa. “Joepie de poepie!” roepen ze samen. “Dat het  maar vlug morgen is!”

De volgende morgen komt papa hen wakker maken. “Goeiemorgen sloebers, tijd om op te staan!” Lars en Lies springen uit hun bed. “Wel wel, om naar school te gaan staan jullie zo vlug niet op.” lacht papa.

Na het ontbijt gaan Lies en Lars zich aankleden en tanden poetsen. “Neem jullie laarzen maar mee om in de tuin te spelen,” zegt mama. “Klaar!” roepen ze samen.

Ze vertrekken allemaal . Papa rijdt naar zijn werk. Mama rijdt eerst naar oma en opa. Lies en Lars, geven oma en opa een dikke zoen. “Dag mama, tot vanavond,” roepen ze samen. “Tot vanavond en flink zijn en goed helpen hé,” zegt mama. Maar dat horen Lies en Lars al niet meer. Ze doen op het terras hun laarzen aan en lopen naar de tuin.

Oma en opa gaan rustig in een stoel zitten op het terras om naar Lies en Lars te kijken.

“Opa, gaan we de bladeren harken en een hele grote hoop maken?” vraagt Lars, “dan kunnen we er op springen”. “Ok, da’s goed maar dan moeten jullie me ook helpen om daarna allemaal de bladeren op de composthoop te gooien,“ zegt opa. “Afgesproken!” roepen Lies en Lars. Opa neemt de bladerharken uit het tuinhuis en ze beginnen eraan. “En ik ga ondertussen pannenkoeken bakken,” zegt oma. “Hmm lekker, straks pannenkoeken eten met suiker.” zegt Lies .”En ik met siroop,” zegt Lars.

Oma en opa hebben een hele grote notelaar in het midden van de gazon staan. Hij heeft bijna al zijn bladeren verloren. De noten heeft opa al geraapt. Terwijl ze de bladeren harken vinden Lies en Lars af en toe nog een noot en leggen ze bij de andere in de mand.

“Opa kom eens kijken!” roept Lies, “hier liggen schelpen onder de bladeren.” Een beetje verwonderd komt opa kijken. “ Neenee, dat zijn geen schelpen hoor,” lacht hij, ”dat zijn slakken”. ”Jaja, da’s waar,” zegt Lars, ”maar ze zijn bang nu en dan kruipen ze in hun slakkenhuisje.”

Illustratie door Lena Dhooghe (3° leerjaar)

Heel voorzichtig neemt opa twee slakken en zet ze op de tuintafel. “Als we nu heel stilletjes zijn, zullen ze uit hun huisje komen en dan verder kruipen”. Terwijl ze even gaan zitten komt er al een slakje tevoorschijn. “Oh kijk, daar is er al ééntje,” fluistert Lars. “en nog een”. De slakken kruipen heel traag verder. “Kijk eens op de tafel, de slakken maken slijm om beter te kunnen schuiven,” vertelt opa. “Ja, ik zie het, dat blinkt zo een beetje,” zegt Lies. “Ze houden slakkenkoers,” lacht Lars, ”maar dat gaat niet goed vooruit.”  Opa zet de slakjes op een struik en ze gaan verder bladeren harken.

“ De pannekoeken zijn klaar! Komen eten!” horen ze oma roepen. Lies en Lars willen deze keer allebei siroop bij de pannekoeken. Want met  siroop gaan ze slakken tekenen op hun pannekoek.

Na het eten gaan ze springen op hun hele hoge berg van bladeren. En zoals afgesproken helpen ze opa  om al die bladeren op de composthoop te gooien.

In de late namiddag komt papa Liers en Lars halen. ”Zijn jullie flink geweest en hebben  jullie goed geholpen?” vraagt hij. “Jaaajaaaa, paaapaaa” zeggen ze traag en heel traag stappen ze naar de auto. “Dag oma en opa, dank je wel en tot de volgende keer!”

“Zijn jullie zo moe van te spelen?” vraagt papa in de auto. “Nee, hoor, lachen Lars en Lies,” we doen zoals de slakken die we bij opa gezien hebben.

Eén antwoord op “Lars en Lies bij oma en opa…”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *