Vandaag is het sluitingsdag voor Bertje bakker. In de bakkerij wordt niet gewerkt en de winkel is gesloten. Bertje blijft thuis vandaag samen met zijn kleine vriendjes, de muisjes. Het is al enkele weken lente maar hij heeft nog geen tijd gehad om in zijn tuintje te werken. Maar vandaag maakt Bertje er echt werk van. En natuurlijk mogen zijn kleine vrienden Mini en Piepke helpen. Het is een zonnige dag maar wel nog een beetje koud.
Terwijl Bertje het gras voor de eerste keer maait, wieden de muisjes het onkruid. “Alleen het onkruid uittrekken en geen bloemen hé,” lacht Bertje. “Ja baas,” giechelen de muisjes.
“Kom eens kijken Piepke,” fluistert Mini, “hier zit een beestje op een blaadje.” Heel voorzichtig komt Piepke eens piepen. “Dat is een lieveheersbeestje,” fluistert ze. Maar op dat moment komt Bertje voorbij met de grasmaaier en het lieveheersbeestje vliegt weg. “Oh Bert, jij hebt het kleine beestje doen schrikken,” zegt Piepke boos. “Schrikken, schrikken… ik moet toch mijn werk doen hé,” zegt Bertje. Het lieveheersbeestje is een beetje hoger gaan zitten maar de muisjes kunnen hem niet meer zien. Maar dan zien ze een ander klein diertje. Tussen afgevallen blaadjes kruipt een kleine slak. “Kijk eens Mini… hier zit een slak,” roept Piepke. “Niet roepen, het diertje zal schrikken,” zegt Mini streng. En ja hoor, de slak kruipt in haar huisje. “Zie je wel!” zegt Mini boos, ”nu zien we die ook al niet meer”. Als de muisjes bij een struik vol bloemen komen zien ze bijtjes vliegen. Heel stilletjes gaan ze dichterbij. Bertje komt er ook bij. “Die beestjes kunnen nogal werken hé,” lacht Bertje, ”het zijn bezige bijtjes. Maar hoe zit dat hier bij jullie?” De muisjes hebben nog niet zo veel gedaan. “Het komt in orde!” zeggen Mini en Piepke. En ze doen vlug verder. Maar nu is het Bertje die iets gezien heeft. “Kijk eens,” fluistert hij, “daar zit een prachtige vlinder.” Met z’n drietjes volgen ze de vlinder die rustig fladdert van bloem tot bloem. “Toen ik nog klein was, lang geleden, hebben we op school een versje geleerd over een vlinder. Hoe ging dat weer?” vertelt Bertje en hij denkt diep na.
“Ah, ik weer het weer…”
‘Vlindertje, vlindertje, je fladdert van bloem tot bloem.
Rust toch een keertje als een echt meneertje.
Laat al je mooie kleuren zien. Je hebt er wel tien.
“Bravo, heel mooi!” roepen Mini en Piepke en klappen in hun kleine pootjes. Het vlindertje schrikt en fladdert weg. Enkele uren later is de tuin piekfijn in orde. Als ’s avonds de zon ondergaat, ligt Bertje in de zetel voor het grote raam te genieten van zijn tuintje en de muisjes liggen zoals altijd op zijn dikke buik. “Dat hebben we weer goed gedaan hé, met z’n drietjes,” zegt Bertje fier. Zoals elke avond gaan ze heel vroeg slapen…
“Trrrriiiingggggg!” Het is drie uur in de nacht. Het is tijd voor Bertje en de muisjes om op te staan. Het werk in de bakkerij kan beginnen. Zoals elke dag zorgt Bert ervoor dat er ’s morgens vers brood en verse koeken in de winkel zijn. In de straat van Bertje ruikt het weer heerlijk als het brood buiten staat af te koelen. Elk jaar in de lente zorgt Bertje voor een verrassing in de winkel. Dan maakt hij taarten in de vorm van een dier. Vorige jaren maakte hij al eens taarten die er uitzagen als een lieveheersbeestje, een bijtje of een rups.
Dit jaar heeft hij gekozen voor een vlindertaart. Mini en Piepke mogen natuurlijk helpen. Als de taart gebakken is en in de vorm van een vlinder gesneden, is het tijd om te versieren. Bertje smeert de taart vol slagroom en de muisjes mogen er gekleurde snoepjes opleggen. “Maak er maar iets mooi van en niets opeten hé,” zegt Bertje streng.
De muisjes doen echt hun best en de vlindertaart wordt supermooi. “Klaar!” zeggen ze samen en vlug stoppen ze de laatste snoepjes in hun kleine mond. “Hi hi, lekker en die zijn toch over,” knabbelen de muisjes. “Bravo!” roept Bertje als hij de taart ziet, ”en de snoepjes zijn lekker hé.” De muisjes begrijpen het niet. Bertje heeft dat toch niet gezien? Maar hij kent zijn kleine vriendjes zo goed. Ze willen alles proeven. “Lekkerbekjes,” lacht Bertje.
Hij neemt nog twee lange spekken voor het lijfje en de voelsprieten… en de taart is klaar.
Heel voorzichtig zet Bert de taart in de etalage van de winkel met het prijskaartje erbij. De vlindertaart kost 10 euro. Als de eerste klanten in de winkel komen, kijken ze vol bewondering naar de taart. Ze vinden hem prachtig en hij ziet er heel lekker uit. Een half uurtje later is de taart al verkocht. Bert en de muisjes gaan nog vlindertaarten maken. Ze maken er 10.
Als ’s avonds de winkel sluit, hebben ze 9 vlindertaarten verkocht. Er is nog 1 over. De laatste taart neemt Bertje mee naar huis. “Deze vlindertaart is voor jullie,” zegt Bertje tegen de muisjes. “Jullie zijn vandaag zo flink geweest en jullie hebben zo goed geholpen… dat verdient een beloning. Mini en Piepje smullen van de taart tot hun buikje dik en rond is. Die avond valt Bertje doodmoe in slaap met de muisjes op zijn dikke buik. Er liggen drie dikke buiken… één grote en twee kleintjes…