In het grote bos klinkt een vrolijk deuntje. Het is Krisje krekel die de dieren wekt door op zijn viool te spelen. Zoals elke morgen komen Krisje krekel en zijn vrienden samen op de open plek in het bos om elkaar een goeiemorgen te wensen. Kraakje de eekhoorn is als eerste op post. Het zijn drukke dagen voor hem. Het legt zijn wintervoorraad aan en zoekt nootjes die hij begraaft en paddenstoelen om te drogen. Even later komt Prikkebol de egel tevoorschijn. Hij sliep vannacht onder een stapeltje afgevallen bladeren waarvan er nog enkele op zijn stekels hangen. Omdat de nachten al koud zijn, kruipen de konijntjes al dieper in hun holletjes en duurt het langer voor zij op post zijn. Meneer uil gaat hoog in de boom zitten en wenst de vrienden een fijne dag. Het is voor hem tijd om te gaan slapen. “Wacht even, meneer Uil!” roept Kraakje, ”ik wil jullie allemaal nog iets vertellen.”
Lees verder “Komaan, Kraakje!”Het eenzame blaadje
Sebastian gaat vandaag een bezoekje brengen aan de grote babbelboom. Omdat het een prachtige herfstdag is, maakt hij eerst een stevige wandeling in het bos. Hij heeft zijn laarzen aangetrokken. Op de grond ligt een prachtig gekleurd tapijt van afgevallen bladeren. De voorbije dagen was er veel wind en hebben de bomen veel bladeren moeten loslaten.
Lees verder “Het eenzame blaadje”Volg me maar…
Lees eerst het verhaaltje “op zoek“
Edison, Valeir en Kootje hebben de hele dag gewandeld. Ze willen zo vlug mogelijk aankomen bij hun vrienden, de alpaca’s, om daar de koude nachten weer door te brengen. Kootje en Valeir hebben vaak op de rug van Edison gezeten. Die stapt zo snel… zijn vrienden kunnen hem echt niet volgen. Voor vanavond zullen ze wel nog een andere plaats moeten zoeken want ze zijn er nog lang niet. “Komaan, het laatste eindje moeten jullie zelf stappen want mijn rug wordt al een beetje moe,” lacht Edison. “Ok,” roept Kootje en springt naar beneden. Edison stapt goed door en Kootje huppelt vrolijk mee.”Hé, niet zo vlug, ik heb maar slappe beentjes hé,” zucht Valeir.
Lees verder “Volg me maar…”Kikkerconcert
Lees eerst het verhaaltje “Hoe Kobe een kikker werd”
“Wat is er toch aan de hand met Kobe?” vraagt Pol de mol, ”hij zit daar zo verdrietig voor zich uit te staren op zijn lelieblad.” Pedro de pony en Bartholomeus hebben het ook al gemerkt. “We zullen het straks eens vragen als we samenkomen bij de vijver,” stelt Bartholomeus voor…
Lees verder “Kikkerconcert”Is er iemand thuis?
In de tuin waar Bartholomeus bij en zijn vrienden wonen is er de laatste twee weken heel wat veranderd. De herfst is in het land en dat kan je heel goed zien. De bomen kleuren bruin, rood en geel. En als de wind hard waait, dwarrelen de blaadjes met tientallen naar beneden. Het wordt ook kouder en de dagen worden korter. Elke morgen zijn het gras, de planten en de bloemen nat van de dauw. ‘s Nachts zoeken de dieren een warme plaats om te slapen. En als het nog kouder en winter zal worden, zal dat hun plaatsje worden om de winter door te brengen. Pedro de pony blijft nu vaker in zijn warme stal. Pol de mol blijft langer onder grond en komt alleen een kijkje nemen als de zon schijnt. Kobe zie je ook alleen maar op het waterlelieblad zitten als de zon er is. Anders zit hij aan de rand van de vijver, verstopt onder een dekentje van bladeren. En Bartholomeus bij kruipt als het koud is, in een klein gaatje in de grond. Maar vandaag is de zon nog van de partij en Bartholomeus vliegt rond in de grote tuin.
Lees verder “Is er iemand thuis?”Wie niet weg is, is gezien
Op een zonnige dag in september is Lander op wandel in het bos. Onder zijn arm draagt hij zijn tekenblok en zijn doos met kleurpotloden. Hij wandelt tot aan de rand van het bos waar de babbelboom staat. Hij gaat zitten op het stronkje met mos. Lander komt daar vaak om te tekenen. “Het is hier zo rustig en straks als het een beetje donker wordt, maak ik de babbelboom wakker en dan kunnen we vertellen,” denkt Lander. Een tijdje later begint het al te schemeren en Lander zegt de spreuk:
‘Biebbele babbele boe
Oren open en mondjes toe.
Het is geen grap, het is geen droom,
Luister naar de Babbelboom.
Letters, woorden, zinnen,
Laten we beginnen.’
Langzaam wordt de boom wakker en zegt: “Dag Lander, ik ben blij dat je op bezoek komt. Wat heb je daar bij?” Lander laat zijn tekenblok en zijn kleurpotloden zien.”Heb jij dat allemaal getekend?“ vraagt de babbelboom, ”jij bent een echte kunstenaar.” Lander wordt een beetje verlegen.”Ik doe mijn best. Ik zit hier al een tijdje en kijk… dit is mijn laatste tekening,” zegt Lander fier, ”weet jij wat dat is?” Lander toont zijn tekening.
Lees verder “Wie niet weg is, is gezien”Kabouter Kas
Het is tijd voor een verhaaltje uit het grote babbelboek. Ga even zitten en zeg de toverspreuk dan komt het verhaaltje, het wordt heel leuk.
‘In het grote babbelboek
zijn de letters en de kleuren zoek.
Open, toe en schudden maar…
Het verhaal is klaar, echt waar!’
Er was eens een klein lief kaboutertje. Zijn naam was Kas. Samen met mama en papa kabouter woonde hij in een gezellig bos. Nee, ze woonden niet in een paddenstoel maar in de stam van een holle boom. Daar hadden ze een gezellig huisje van gemaakt. Net groot genoeg voor hun drietjes. Er woonden ook heel veel dieren in bos. Maar er woonde maar één kabouterfamilie. En dat vond Kas helemaal niet leuk. Hij wilde vriendjes om mee te spelen…
“Misschien willen de kleine dieren wel vriendjes met je worden,” zei mama kabouter op een dag, ”je kan het altijd eens vragen.” En Kas trok het bos in, op zoek naar vriendjes.
Lees verder “Kabouter Kas”De kombimachine
“Amai, nu hebben we toch wel een heel moeilijke taak gekregen,” zucht Lars als hij thuiskomt van school. “Ja, Lars, je zit nu al in het vierde leerjaar en dan worden de lessen en de taken wat moeilijker,” zegt papa. “Wat is die moeilijke taak dan?” wil mama weten.
Lees verder “De kombimachine”Schip ahoy!
De hele zomer lang zijn Edison ezel, Kootje konijn en Valeir de vogelverschrikker op stap geweest. Ze willen de hele wereld zien en elke dag opnieuw ontdekten ze mooie plaatsen en kregen ze nieuwe vrienden. Op de heel warme dagen trokken ze door de bossen op zoek naar wat koelte. Ze sliepen vaak op een strand en genoten van het geluid van de golven en van de frisse wind. Maar de zomer loopt stilaan op zijn einde. De dagen worden al frisser en korter en de nachten soms al koud. Daarom zijn ze op zoek naar warme plaatsen om te overnachten. Ook aan de zee vinden ze het al te koud. En vandaag nemen ze afscheid van de zee met een prachtige wandeling langs de kust.
Lees verder “Schip ahoy!”Verrassing!
Het is de laatste week van de zomervakantie en mama en papa hebben nog een weekje verlof en… een grote verrassing.
Gisteren hebben Lars en Lies met hun ouders een grote fietstocht gedaan. Toen ze bijna thuis waren, gingen ze nog even langs oma en opa. ”Heb je het al verteld?” vroeg oma aan mama. “Wat verteld?” vroegen Lies en Lars nieuwsgierig. “Wacht even,” lachte mama terwijl ze een fotoboek uit oma haar kast nam. “Gaan we nu weer in het fotoboek van de Efteling kijken,” zuchtte Lars, ”dat hebben we al zo vaak gezien.” Lies ging al klaar zitten in de zetel om te kijken. Ze vindt het prachtig al die foto’s van het sprookjesbos. “Wat zouden jullie ervan denken om alles in het echt te zien?” vroeg mama. “Euh, in het echt? Gaan we naar de Efteling?” riepen de kids. “Ja, echt waar!” riep mama, ”en we gaan… morgen!”
Lees verder “Verrassing!”