Een zware klim

Lees ook het eerste verhaaltje van Slowie slak

Foto Carina Verhaegen

Het is nog heel vroeg in de morgen en Slowie slak ligt te slapen op de blaadjes van een mooie rode bloem. Zijn huisje is nat van de dauw en op de rode blaadjes liggen kleine waterdruppels. ‘Bam, bam !!!’ Slowie schrikt van een oorverdovend geluid en valt van de bloem. “Wat is dat zeg!” roept Slowie boos, ”is me dat schrikken!” Voorzichtig steekt hij zijn kopje naar buiten en kijkt rond…

Lees verder “Een zware klim”

Een echte fotograaf

Lees ook de verhaaltjes oooooh-pinguinguin en ziezoo

Lars en Lies zijn al enkele keren in de dierentuin ‘Ziezoo’ geweest met mama en papa. De eerste keer was het winter en de tweede keer was het lente. Het is nu nog zomervakantie en mama en papa moeten werken. Lies en Lars logeren enkele dagen bij oma en opa. En morgen gaan ze met hen eens naar de dierentuin. Dan zien ze de dieren ook eens in de zomer.

Lees verder “Een echte fotograaf”

Wie doet er mee?

Foto Willie de Vries

In de tuin waar Bartholomeus en zijn vrienden wonen, is er een prachtige bloementuin. “Mijn klein paradijsje,” zegt Bartholomeus trots als hij geniet van de prachtige kleuren en de heerlijke geuren. De bloemen staan al een hele tijd in bloei want het is nu hoogzomer. Bartholomeus en de andere bijen hebben het heel druk. De bijen zuigen nectar uit de bloemen en vliegen dan naar de imker die bijenkorven heeft. Daar spuiten ze de nectar in honingraten. Honing van de bijtjes

Lees verder “Wie doet er mee?”

De schaduw van Oona

Het is tijd voor een verhaaltje uit het grote babbelboek. Ga even zitten en zeg de toverspreuk dan komt het verhaaltje, het wordt heel leuk.

‘In het grote babbelboek

zijn de letters en de kleuren zoek.

Open, toe en schudden maar…

Het verhaal is klaar, echt waar!’

Foto Marleen Van Hul

Kleine Oona logeert bij oma en opa. Die hebben een vakantiehuisje aan zee. Als het mooi weer is en de zon schijnt, gaan ze elke namiddag naar het strand. Oona doet eerst haar middagdutje en daarna vertrekken ze. Voor Oona is het altijd feest als ze met oma en opa gaat wandelen op het strand. Ze geeft opa altijd een handje. Oona kan al heel flink alleen stappen maar ze is nog een beetje bang van het water van de zee. “Brrr,” zegt Oona en krult haar kleine teentjes. Het natte zand is koud en plakt aan haar voetjes.

Foto Marleen Van Hul
Lees verder “De schaduw van Oona”

De eerste vlucht

Dit is het vervolg op papa ooievaar

Foto Bernine Deramoudt

Het is al enkele maanden geleden dat Bartholomeus bij op bezoek ging in het ooievaarsdorp. Hij wilde zo graag het kleintje zien van zijn grote vriend, de ooievaar. En toen hij daar was, zag hij iets fantastisch gebeuren. Een tweede babyooievaar kwam uit zijn ei. Op dat moment had hij afscheid genomen en beloofd om nog eens op bezoek te komen. En enkele weken geleden, heeft hij dat gedaan. En wat een verrassing! In het grote nest zaten drie kleine, flinke ooievaars. Papa en mama ooievaar waren zo fier op hun kleintjes. “Wat een leuke verassing,” riep papa ooievaar blij, ”je bent nog eens gekomen!”

Lees verder “De eerste vlucht”

Fijn om een springbok te zijn

Tijdens een wandeling door het bos komt Lander voorbij de Babbelboom. Lander wil even rusten en zet zich neer op het stronkje met mos en zegt de toverspreuk:

Zelfportret Lander Loots

‘Biebbele babbele boe

 Oren open en mondjes toe.

 Het is geen grap, het is geen droom,

 Luister naar de Babbelboom.

 Letters, woorden, zinnen,

 Laten we beginnen.’

Langzaam wordt de boom wakker en zegt: “Dag Lander, blij dat ik je nog eens zie. Het is wel lang geleden hé? Ben je op reis geweest misschien?” Lander staat recht, gaat heel dicht bij de babbelboom staan en zegt heel fier: “Ja, ik ben op kamp geweest met de scouts en ik heb daar mijn totem gekregen!” De babbelboom fronst zijn gerimpeld voorhoofd. “Scouts, ja die ken ik. Er komen soms groepen scouts hier in het grote bos spelen. Maar totem… dat moet je me toch eens uitleggen Lander want dat ken ik niet,” zei de babbelboom nieuwsgierig. “Moet ik je nu een verhaaltje vertellen?” vraagt Lander. “Ja da’s ook eens leuk hé,” lacht de boom, ”ik kan goed vertellen maar ik kan ook heel goed luisteren.”

Lees verder “Fijn om een springbok te zijn”

Joepie, het regent!

Foto Carina Verhaegen

Slowie slak steekt zijn kopje naar buiten en kijkt naar de lucht. “Het wordt een mooie dag vandaag. Ik zie grijze wolken. Straks zal het regenen. Prima weer om op stap te gaan,” zegt hij blij. Als de zon schijnt, zie je Slowie niet. Dan blijft hij in zijn huisje zitten. Dat huisje draagt hij altijd mee op zijn rug want Slowie is een huisjesslak. Hij houdt niet van de zon. De zon maakt hem droog en ziek. En als het regent, kan Slowie beter glijden over de natte grond en kan hij overal naartoe.

Lees verder “Joepie, het regent!”

Naar buiten…

Vandaag is het poetsdag in het huis waar Pico en Pablo wonen. Pablo is bang van de stofzuiger en verstopt zich onder de grote zetel. Na het stofzuigen wordt de grote mat opgerold. Daarop zat Pico al een tijdje te wachten. Hij kruipt in de grote rol… en langs de andere komt hij eruit. “Kiekeboe!” Omdat ze eigenlijk toch wel in weg lopen van hun baasjes mogen ze vandaag voor de eerste keer naar buiten. Pico en Pablo zijn nu groot genoeg om de buitenwereld te ontdekken.

Lees verder “Naar buiten…”

Qai en Jack

Het is tijd voor een verhaaltje uit het grote babbelboek. Ga even zitten en zeg de toverspreuk dan komt het verhaaltje, het wordt heel leuk.

‘In het grote babbelboek

zijn de letters en de kleuren zoek.

Open, toe en schudden maar…

Het verhaal is klaar, echt waar!’

Foto Gina Heynze

Qai en Jack zijn de beste vrienden. Ze wonen in hetzelfde huis en hebben dezelfde baasjes. Samen beleven ze allerlei avonturen.

Lees verder “Qai en Jack”

Een druppel met een kleurtje

In het grote bos waar de babbelboom staat, heeft het vannacht heel hard geregend. Overal liggen plassen en de bladeren van de bomen zijn kletsnat. De babbelboom vindt dit zalig want dan ruikt het altijd heerlijk in het bos. Maar na een tijdje piepen de eerste zonnestralen door de bomen en droogt de zon de regendruppels weer op.

Pieter heeft zijn laarzen aangedaan om een wandeling te maken in het bos. Hij springt graag in de plassen. Af en toe neemt hij er ook een kijkje in en zwaait naar zijn spiegelbeeld. Pieter komt voorbij de babbelboom. Omdat het mos op het bankje nog nat is van de regen, blijft hij rechtstaan om de boom wakker te maken. Pieter zegt de toverspreuk.

‘Biebbele babbele boe

 Oren open en mondjes toe.

 Het is geen grap, het is geen droom,

 Luister naar de Babbelboom.

 Letters, woorden, zinnen,

 Laten we beginnen.’

Langzaam wordt de boom wakker en zegt: “Dag Pieter, ik ben blij dat je op bezoek komt. Kan ik je plezieren met een verhaaltje? En waarover mag het verhaaltje gaan?”  “Ja, heel graag,” antwoord Pieter. Hij voelt nog eens aan het mos en dat is ondertussen opgedroogd. Toen Pieter ging zitten voelde hij een druppel op zijn neus. “Oeps sorry,” zegt de babbelboom, ”er liggen nog wat druppels op mijn bladeren.” Pieter wrijft aan zijn neus. “Da’s nie erg hoor,” lacht hij, ”ken jij misschien een verhaaltje over een druppel?” De babbelboom denkt even na… ”Ja hoor, dat ken ik zeker, een heel mooi verhaal. Luister maar…”           

Lees verder “Een druppel met een kleurtje”